De uitslagen van de 25 Artemissers, die gisteren hebben deelgenomen aan 21.1 of 10 km van de nieuwe Oranje Run in en rond Oldehove staan inmiddels op de site. Deze vierde wedstrijd van het Run2Day-Meeùs Loopcircuit 2009 door het mooie Middag Humsterland telde 500 deelnemers, waaronder naar verhouding weinig wedstrijdlopers, en werd onder gunstige weersomstandigheden gehouden. Podiumplaatsen waren er voor Jan Nienhuis bij de M55+, zijn vierde overwinning in dit circuit, met een tijd van 1.24.50 uur. Tini Visker werd keurig tweede bij de V50 in een tijd van 1.43.11 uur en voor Koos Durenkamp, vorige week zaterdag in Siddeburen heel sneu weggekomen met een 4e plaats op 1.1 seconden, wachtte een keurige derde plaats bij de M60+ in een tijd van 1.39.30 uur. Marko Huizing en Adri Wierenga verbeterden hun PR met 10 en 7 seconden en hebben nu een beste tijd van 1.34.09/1.38.07 uur. Proficat! Voor meer informatie zie de uitslagenpagina. De foto`s van Peter de Vries staan hier, van Flip Slik hier en van Laurens Mos staan hier. Klik op de foto hiernaast voor overzicht van alle lopers.

In oranje door het Nationaal landschap Middag Humsterland verslag P Modderman

Een lekker zonnetje, een temperatuur van ongeveer 18° en een feestelijke stemming in het start- en finishgebied. Wat wil je als loper nog meer? Maar op Koninginnedag zijn er andere zaken die de aandacht vragen. De partner bijvoorbeeld, die de loper een dagje probeert los te rukken uit de hardloopverslaving. Soms met succes. Samen met de concurrerende Noord-Drentheloop in de naaste omgeving was dat waarschijnlijk de reden dat aan de Oranjerun van Oldehove “slechts” 220 wedstrijdlopers aan de start verschenen. En dat terwijl de organisatie, de stichting Oranjerun te Oldehove, alles uit de kast had gehaald om deze nieuwe loop aan de man/vrouw te brengen. Niet de gelimiteerde 1.000 lopers, ook niet de verwachte 700, maar toch nog wel ruim 500 deelnemers trokken naar Oldehove om daar mee te doen aan de halve marathon en de trimafstanden van 5 en 10 kilometer. Tachtig daarvan hoefden niet ver te reizen, want de loop vond in hun eigen dorp plaats. Een groot deel daarvan maakte voor het eerst kennis met de loopsport, opgebouwd via een aantal clinics. Een lovenswaardig initiatief van de organisatie, allemaal in het belang van de loopsport.

De Oranjerun had dus met concurrentie te maken. Concurrentie van de oranjefestiviteiten in het land, in de regio, maar ook van andere loopevenementen. De wedstrijdlopers die wel kwamen, hadden echter weinig concurrenten. Een prima uitgangspositie voor een hoge klassering in het puntenklassement. Het in de top zeer mager bezet deelnemersveld had echter geen zicht op de eerste plaatsen bij de Mannen en Vrouwen Senioren. Dat kwam door de aanwezigheid van vier Kenianen, twee mannelijke en twee vrouwelijke, waarvan de tweede man, met startnummer 1, een bekende naam droeg: Kosgei. “Deze nog zeer jonge lopers uit Kenia hebben alle vier de potentie om toppers te worden”, aldus hun manager, Gerard van de Veen uit Voorthuizen.

De Kenianen lieten meteen na de start zien, dat zij, alleen zij, in aanmerking kwamen voor de overwinning. Vanuit mijn positie, ergens in de voorste geledingen van het “midden”, zag ik hoe de twee Kenianen al direct na de start een voorsprong opbouwden. De twee Keniaanse vrouwen voerden het achtervolgende peloton aan. De provinciale weg N982 naar Oldehove was voor het overige verkeer afgesloten, wat een weldaad voor de lopers was. De lopers bleven het water van het Oldehoofsche kanaal volgen en moesten de N982 verlaten om vervolgens over het fietspad naar Saaksum te lopen. Saaksum werd met een bezoek vereerd en daarna ging de meute naar Ezinge. Het was het begin van een prachtige landelijke route door het Nationaal landschap Middag Humsterland, een parcours waarvan de deelnemers extra konden genieten door het ontbreken van een echt hinderlijke wind.

 Ik liep samen met mijn club- en dorpsgenoot Adri Wierenga. Even voor Ezinge sloot o.a. Christien Koning bij ons aan. Opvallend veel oranje voor en achter ons. Een grote groep deelnemers voldeed aan het verzoek van de organisatie om in het oranje aan de start te verschijnen. Ze werden hierbij geholpen door de organisatie zelf, die vooraf functionele oranje shirts uitdeelde. Veel lopers, waaronder ondergetekende, hadden hun eigen hemd verruild tegen het cadeau van de organisatie. Toch hielden vooral de snelle lopers het bij hun eigen singlet, omdat ze er zeker van waren dat dat tenue goed zou zitten tijdens de loop. En dat moet je bij een pas gekregen kledingstuk nog maar afwachten.

Vanaf Ezinge trokken de lopers in een grote sliert langs Fransum naar Den Ham. Daar kruisten ze de N983 en liepen over het nieuwe beton naar de Piloersmaborg. Het parcours dat daarna volgde was puur landelijk, met af en toe een boerderij en enkele huisjes langs de route. Het enige afwijkende element was het zicht op de NAM locatie van Grijpskerk, maar op het moment dat dat echt storend dreigde te worden boog het parcours naar het noorden af, richting Niehove. De blik op pijpen en metalen buizen maakte plaats voor de blik op het pittoreske wierdendorpje Niehove, waar de lopers vervolgens ook nog eens dwars door heen vlogen, even onderbroken door de goed bemande verzorgingspost bij het plaatselijke café. Tot geruststelling van enkele lopers bevatten de bekertjes ook hier alleen water.

Het laatste stukje ging over de weg van Niehove naar Oldehove, waarvan de kerk en de beide molens steeds dichter bij kwamen. De zwaarste kilometer had de organisatie tot het allerlaatst bewaard, want de deelnemers moest nog door het dorp slalommen. Soms door uitgestorven buurten. Wel een beetje logisch, want bijna heel Oldehove had zich verschanst bij de finish, waar Jaap Smit de deelnemers verbaal door de finish loodste. De deelnemers konden daarna uitwaaieren over het grote beboomde grasveld langs de Schipvaart.
De waardering van de lopers voor het parcours was zonder uitzondering lovend. Althans, ik heb alleen maar positieve geluiden gehoord. Dat geldt zeker ook voor de organisatie, die liet zien dat ze kosten noch moeite gespaard hadden om deze eerste loop tot een succes te maken. De enige kritiek die ik hoorde, was het ontbreken van de kilometeraanduiding op of langs het parcours. Weliswaar waren de aanduiding 1, 5, 10, 15 en 20 kilometer door de manshoge gele borden niet te missen, maar het zou deze landelijke loop niet misstaan, als ook de andere kilometers worden aangeduid.
De organisatie liet bij monde van Laurens Mos weten volgend jaar graag aan deze verbetering te willen voldoen. Want dat volgend jaar weer een Oranjerun door het Humsterland wordt georganiseerd, dat is zeker. De aanwezige deelnemers zullen, voor zover ze zich kunnen losrukken van andere “oranje”verplichtingen, ongetwijfeld weer aan deze prachtige loop meedoen!

Namens het Run2day-Meeùs-loopcircuit,
Peter Modderman