Het was ontzettend warm tijdens de Marumer Omloop over 10 km. Hoewel de organisatie op zich goed was, waren er te weinig drinkposten en begaven auto`s zich hinderlijk op het parcours. Artemis was in Marum met 27 leden goed vertegenwoordigd. Er werden 5 prijzen behaald en nog 6 plaatsen bij de eerste tien. Merwin Dollison was de snelste loper van allemaal. Bij de Msen. was hij Iwan Kamminga en Jan Venhuizen de baas. Zijn tijd 33.02 min., tempo 18.16 km/pu, is erg goed onder deze weersomstandigheden. Ook Jan Nienhuis was met een tijd van 36.56 min. duidelijk de beste bij de M55+. Voorzitter Bert Scholtens, liep voor het eerst sinds jaren weer een officiële wedstrijd en verraste met een keurige 3e plaats in een tijd van 37.25 min. Herman van Tongeren behaalde bij de M60+ met een tijd van 43.03 min. een prima 2e plaats. Gonny Houtman deed bij de V50+ dit jaar voor het eerst weer mee aan een 10 km en trof in Marum weer eens haar eeuwige rivale Ilona Duits. Werd de tweestrijd vorig jaar nog nipt gewonnen. Deze keer moest Gonny na 9 km duidelijk haar meerdere erkennen. Haar 2e plaats met een tijd van 46.16 uur mag er overigens best zijn. Hieronder het verslag van Peter Modderman, de foto's van Herman Rinket staan hier. WEER WARM WEER IN DE MARUMER OMLOOP
Elf jaar geleden liep ik voor het eerst de Marumer Omloop. Ik kan me nog duidelijk herinneren hoe ik na afloop languit op het grasveld achter de finish neerzeeg om te bekomen van de hitte, die de lopers toen, op 17 mei 1997, teisterde.
De prestaties hadden er onder geleden. In de loop der jaren ben ik er achter gekomen dat een dergelijk weertype niet aan mij besteed is. En toen de weerkundigen het weer voor Pinksteren 2008 aankondigden - en elkaar niet tegenspraken - was dat voor mij een van de redenen om van deelname af te zien.
De andere reden was dat ik nog geen twee weken daarvoor een marathon had gelopen. Mijn toenmalige trainer Peter Stein oordeelde dat het voor de loper niet goed zou zijn om binnen twee weken na een marathon opnieuw aan een wedstrijd mee te doen. De haarscheurtjes in de beenspieren zouden dan nog niet voldoende zijn hersteld, zo was zijn mening. Mijn huidige trainer Jaap Smit heeft dat onlangs nog weer eens bevestigd. Dus kon ik de verleiding weerstaan om me tussen het loopvolk te mengen. Overigens was ik van de Groninger delegatie die aan de marathon van Wenen meedeed, de enige die niet aan de start verscheen. Alle andere gasten hadden het trainersadvies aan hun laars (loopschoen) gelapt en kwamen wel in actie. Mijn broer Siert, Tiny Visker, Jeannet Bakema, Eddy Olthof, Eddy de Boer, Gonny Houtman. Al deze Wenen-gangers stonden tussen de 420 deelnemers die de warmte trotseerden om de omloop van 10 kilometer van Marum naar Trimunt en terug af te werken. In totaal schreven zich zo’n 570 lopers in voor de 21e Marumer Omloop. Weliswaar zo’n 180 lopers minder dan vorig jaar, maar de opkomst mag toch opmerkelijk worden genoemd als je dat afzet tegen het warme weer en de concurrentie van Heerenveen en Zwiggelte. Erg bemoedigend voor de organisatie van deze loop, die al jaren uit een hechte groep enthousiaste mensen bestaat.
Ook bemoedigend was het verloop van de wedstrijd. De opkomst was met de gevestigde namen als Merwin Dollison uit Winsum, Iwan Kamminga uit Nieuwe Pekela, Jan Venhuizen uit Smilde, Jacob Vos uit Bedum, Didier Senay uit Veendam en zijn plaatsgenote Yvonne Georg al goed te noemen, het wedstrijdverloop was ook aardig. Kamminga zocht meteen de aanval en kreeg Dollison en iets verderop Venhuizen met zich mee, maar de man uit Nieuwe Pekela kon geen onoverbrugbare kloof slaan. Even voor de viaduct over de A7 haalde Dollison zijn concurrent in en kon aan een kleine voorsprong bouwen. Kamminga probeerde het nog wel een paar keer, maar de kleine atleet uit Winsum liet deze keer de voorsprong niet meer los. Voor het eerst kwam Merwin in Marum als winnaar over de streep, nadat hij in de vorige edities steeds genoegen moest nemen met een tweede plaats.
De lopers waren het unaniem eens met de stelling dat het warm was en dat het warme weer de prestaties – met name de tijden – negatief had beïnvloed. Maar de Marumer Omloop mag dan bekend staan om haar zonnige karakter, het parcours van deze loop staat ook bekend als een bomenrijk parcours. Op zeker 60% van het parcours kan vanwege het bladerdak van de bomen beschut worden gelopen. Vandaar ook dat er naar verhouding weinig lopers de strijd voortijdig moesten staken. De ambulance die angstaanjagend dicht langs de lopers vloog op weg naar Noordwijk, was dan ook niet voor de lopers bedoeld.
Overigens lieten de lopers wel weten dat een extra drankpost op het parcours geen overbodige luxe zou zijn geweest. Traditiegetrouw staat de eerste verzorgingspost ergens in de buurt van het 5 kilometer-punt, maar deze post zou volgens de lopers wat eerder aan bod moeten komen. Ook hadden enkele lopers, met name de achterhoede, wat last van autoverkeer, dat niet het geduld kon opbrengen om de lopers te laten passeren.
Maar voor het overige waren de deelnemers meer dan tevreden over het verloop van hun niet geringe prestaties. Ook hadden ze lof voor de organisatie, die er weer voor had gezorgd dat de 21e Marumer Omloop als een succesvolle loop in de geschiedenisboeken kan worden geschreven.
Peter Modderman