Verslag Berenloop 4 november 2007                      Magriet Taselaar-Vegter

De berenloop op Terschelling is reuze zwaar maar oh zo gezellig. Twee jaar geleden liep er de marathon gelopen en nu wilde ik de halve.
“ Wie gaat er mee?? vroeg ik aan mijn gezin”  Nou uiteindelijk gingen man, twee dochters en het vriendje van een van de dochters mee.

Toen was er nog de discussie tsja waneer gaan we weg?? Ik wilde eigenlijk vrijdag weg en maandag terug, maar dat kreeg ik er niet door,dus zaterdagochtend vroeg heen en zondagavond met de boot terug.
Niet weer overlegd en gewoon de boot van 9.45 geboekt, Hmmmmmmmmm  het commentaar was niet van de lucht: “ Waarom moeten we nou zooooooo  vroeg, dat moeten we op een zaterdagmorgen al erg vroeg ons bed uit, tja hoor eens even zei ik we gaan maar twee dagen dan wil ik voor de wedstrijd ook nog wel wat van Terschelling zien!!. Zaterdagmorgen 7.30 zat de hele “ clan “ in de auto. Aangekomen in Harlingen was het al erg druk op de boot en we hadden moeite om een zitplaatsje te bemachtigen.

Aangekomen op Terschelling kwam ik Jaap met vrouw tegen, druk bellend, even gezwaaid en toen gauw fietsen gehuurd. Op camping Velzicht in Midsland Noord werden we verwelkomd door onze “ oud buren” die daar bedrijfsleider zijn geworden.
Ons chalet was best mooi, een magnetron, afwasmachine, maar ja er zijn altijd nog mensen die het nog mooier hebben, zoals Harm Jan, die had zelfs een sauna, dat is pas luxe!!
Zaterdag nog wat gefietst, ( we kwamen Loopgroep Garrelsweer tegen die zaten 1 camping verderop) en s’avonds lekker gegeten.

Zondagochtend op 8 uur was ik wakker, en ja dan kan ik er net zo goed uitgaan want van slapen komt dan toch niks meer, en om goed half 12 pikte ik harm jan op die 1 dorp verderop zat.
We hadden om half 12 afgesproken maar hij kwam me al tegemoet fietsen, gea  had al gezegd, man doe toch niet zo onrustig.

In het centrum van West was het een drukte van belang, opeens een luide roep ja:  Tiny, stond aan de kant, samen wat warm gelopen, ondertussen kwamen we steven en ineke nog tegen  (ineke regelmatig gedurende de loop, dat geeft je toch een oppepper) en toen kwamen we tot de ontdekking dat het nog 2 minuten voor de start was en gauw een plaatsje opgezocht.

Ik vind persoonlijk de halve marathon nog mooier dan de hele, werkelijk overal hangen slingers, zitten beren in stoeltjes of zijn ze opgehangen, en overal staan er erg veel mensen (je hoeft hier niet zo’n gigantisch stuk door de heuvels, waar de natuur erg mooi is, maar het is er ook verrekte rustig, en dat is lastig als je het zwaar hebt zoals ik 2 jaar geleden)

Ik had  klaas en dochter selie en vriend Ferdinand opdracht gegeven om foto’s te maken van onze artemissers, maar ja voor een leek is dat moeilijk, dus ferdinand had heeeel veel gele shirten op de foto gezet, maar daar zat helaas maar 1 artemisser bij en dat was ik Ha!

Het lopen ging goed, ik liep ontspannen en had het idee dat het allemaal lekker ging, maar toen het strand: Dat was een kwelling, hoog ,rul zand en er leek maar geen einde aan te komen. Gelukkig kwam ook hier weer een einde aan en werden we weer verwelkomd door man en dochter en ongeveer 50 mensen die allerlei lekker stonden uit te delen zoals: Banaan, sinaasappel, warme sponzen, warme sponzen??? Ja, warme sponzen dit vond ik zelf persoonlijk niet zo prettig maar de bedoeling was goed.
Voor de start had ik nog gehoord van tiny dat roelf vd land ook nog een start nummer voor de halve marathon had weten te bemachtigen, maar helaas wist klaas mij tijdens de loop te vertellen dat hij uitgevallen was, wegens een kuit blessure.

Het laatste stuk ging weer prima en ik finishte in een voor mij redelijke tijd, toen gauw weer naar de camping gefietst, gedouched en terug gefietst waar we gelukkig met zijn zessen ( tiny inclusief) een plaatsje op de boot wisten te bemachtigen, waar het net zo was als 2 jaar geleden: Overal lagen en zaten hardlopers, rederij doeksen deed weer goede zaken overal waar je keek zag je patat,bier en AA  drankjes.

Uitgeteld kwamen we om omstreeks 9 uur weer aan in Uithuizen, waar mijn familie concludeerde dit was 1 keer en niet weer, dit is ons veel te massaal.
Dus wie gaat er volgend jaar met mij mee???

Magriet Taselaar-Vegter