Tini Visker en Koos Durenkamp vertegenwoordigden Artemis vandaag bij NK Masters verbonden aan de Marathon van Eindhoven. Het mooie weer, de sfeer, de muzikanten, het vele publiek en het parcours (2 x een halve marathon) waren er debet aan dat er snelle tijden werden gelopen. Tini Visker V45+: 6e heeft het clubrecord op de marathon bij de dames weer terug. Zij verbeterde het oude record van Gonny Houtman gelopen in Amsterdam in 2005 met 1.44 min. en brengt deze nu op 3.32.21 uur. Tini verbeterde en passant ook haar PR op de halve marathon met 1 seconde, nu 1.41.43 uur. Koos Durenkamp begon met een lichte verkoudheid aan zijn 1e officiële marathon. Desondanks liep hij een goede tijd: 3.53.10 uur, waarmee hij 13e bij de M60+ werd. Hij verbeterde het bestaande clubrecord van Be de Rijber bij de M60+ met ruim 13 minuten. Tini en Koos van harte gefeliciteerd met het behaalde resultaat! Hieronder het verslag van Tini Visker.
Tussen de Kenianen verslag Tini Visker
Zaterdag 13 oktober zijn een verkouden Koos, mijn loopvriendin Sandra Kerckhoffs en ik met de trein naar Eindhoven vertrokken. De treinkaartjes hadden we bij Kruidvat gekocht, die had een aanbieding n.l. een dagkaart voor € 9,95. Heel voordelig dus. Een marathonarrangement hadden we geboekt bij Sofitel. In Eindhoven bleek dat wij als nuchtere noordelingen tussen alle Kenianen, Nadja Wijenberg, Greg van Hest en alle andere topatleten te logeren.
Bij de pastaparty ’s avonds keken wij dan ook onze ogen uit. Kenianen met een dikke winterjas, grote porties pasta, waar laten ze het, en veel rode wijn bij het eten. Koos, Sandra en ik begonnen toen wel heer erg te twijfelen aan onze eetgewoontes.
Na de nachtrust, Koos had niet zo goed geslapen vanwege zijn verkoudheid, om 7.00 uur ontbeten. Ook de Kenianen en andere topatleten waren weer present en weer verbaasden we ons over de enorme stapels witbrood en scrumbled egg wat deze Kenianen verorberden. Ongeveer een 3 kwartier voor de start zijn we met zijn drieen naar de start gegaan. Een klein beetje inlopen en daarna konden Koos en ik in het startvak voor de wedstrijdlopers en Sandra meldde zich in de startvak voor de recreanten. Om precies 11.00 uur klonk het startschot. Vanaf het allereerste moment was het feest met allerlei bandjes. Sandra zag ik direct al voor me lopen, die was wel heel erg snel van start gegaan, omdat mijn start ook zeer snel was. De eerste km in 4.30. Met een iets lager tempo de volgende km gelopen, intussen diverse bandjes en geluidsappartuur passerend. Het voltallig aanwezige publiek reageert enthousiast. Opeens klonk er vanaf de kant: “Zet hem op Tini”. Ik omkijken of ik een bekende voorbij was gelopen, maar dat bleek niet het geval te zijn. De persoon in kwestie had alleen het Eindhovens Dagblag in handen waarin het gehele deelnemersveld was afgedrukt. Daarna werd mijn naam nog zeer vaak geskandeerd. Bij de 14 km werd ik gepasseerd door Carla Rieff, die aan mij vroeg in welke leeftijdscategorie ik behoorde. Toen ze hoorde dat ik geen concurrente van haar was, zij loopt in dezelfde categorie als Gonny, werd mij even verteld dat ik toch sneller dan haar moest wezen omdat ik toch wel een aantal jaartjes jonger was. Een beetje vals en dit ben ik onder lopers toch niet gewend. Laten we het erop houden dat dit een uitzondering is, want meestal hebben we toch wel een opbeurend woord voor elkaar en zeker als je zo’n afstand loopt. Bij binnenkomst van het centrum was het een drukte van belang de straten waren erg smal en je moest erg uitkijken met overstekend publiek.
De eerste helft zit erop en vrolijk lopen we het tweede rondje. In de eerste ronde maakten alle bands muziek in de tweede ronde namen sommige bands even pauze, wel jammer. De kilometertijden liepen iets omhoog, maar toch het tempo nog goed weten vast te houden. Tussen de 30 en 35 km passeer ik opeens Sandra, we roepen elkaar nog wat bemoedigende woorden toe en gaan ieder in ons eigen tempo verder. Bij 38 km blokkeren mijn benen en lopen de kilometertijden wel heel erg op. Na een paar minuten passeert Jordi Kremer (loopgroep Bedum), die als pacer mee liep voor de tijd van 3:30, me. Hij probeert mij nog met hem mee te krijgen, maar mijn benen weigeren dienst. Bij de 40 km komt Sandra mij voorbij rennen. Stuivertje wisselen heet dat geloof ik. Het einde was in zicht. Uiteindelijk heeft Sandra een verdienstelijke 3:31:50 gelopen, ik een PR en CR in 3:32:21 en Koos een PR en CR in 3:53:10, wat zeer verdienstelijk is omdat hij echt zeer verkouden was.
Na een verfrissende douche in ons hotel zijn we met de trein naar huis gegaan. Eindhoven heeft zich in ons hart gesloten en op de terugreis hebben we al weer plannen om het volgende jaar de halve marathon daar te lopen.
Tini Visker