TERSCHELLING 15e Berenloop
Op West aangekomen huren we gelijk fietsen. Als je op Terschelling fietsen, huurt wordt je bagage gratis naar je verblijf vervoert. Dat is geen overbodige luxe als je bedenkt dat we een appartement geboekt hadden in Formerum.
Op fiets door de duinen naar Formerum gefietst. Ons geïnstalleerd in ons appartement en terug gefietst naar West om in de Walvis met uitzicht over het donkere groene strand te eten.
Na een goede nachtrust de fietsen gepakt en over de Boschplaat naar Midsland gefietst. Hier gezellig gewinkeld. Heel leuk iedereen heeft het over de marathon en vraagt of je meedoet. De bewoners van het eiland zijn druk bezig met allerlei erebogen te maken en spandoeken op te hangen. Het leeft enorm op het eiland. Zelfs als we ’s avonds uit eten gaan dan heeft het bedienend personeel het over de marathon. Veel eilanders hebben de halve marathon al een keer gelopen of gaan het dit jaar lopen. Het eiland heeft 500 vrijwilligers die meehelpen. Dat op een bewoners aantal van 5.000.
Op de dag zelf gaan we op de fiets naar West en stallen we de fiets bij het zwembad die deze dag gereserveerd is voor de lopende dames. Binnen gaan we ons omkleden. Jantje, Hilda en ik voelen ons net olifanten. Man wat zijn de vrouwen dun. Allemaal snelle loopsters. Nadat we onze kleren in een kluisje hebben opgeborgen lopen we naar de start. Op een kilometer voor de finish installeert Jan Kooistra zich als speaker. Terwijl Harm Noor bij de start al druk aan het woord is. Bij de start hangt een goot tv scherm waarop beelden te zien zijn van de wedstrijd van vorig jaar. Ook zien we dat we dit jaar een prachtig mooi rood functioneel loopshirt, zelfs vrouwen T-shirts.
Om 12.00 uur precies is de start. Onder het geluid van de scheepshoorn en aan de voet van de Brandaris starten er dit jaar 3.300 halve marathonlopers.
Vanaf West tot aan Formerum is de weg volgehangen met vlaggetjes en ballonnen. Mensen die beren in huis hebben, hebben de beren aan de kant van de weg neergezet. Overal hangt de Terschellinger vlag. Berepoten op de weg geven de route aan. In Midsland is het een drukte van belang en ook hier weer livemuziek. Tot voorbij Formerum hebben de lopers wind tegen. Daarna heb je de wind in de rug.
Ik had me, net als Hilda bij de wedstrijd ingeschreven en we stonden samen in het startvak. Jantje had zich bij de recreanten ingeschreven en stond dus een startvak verderop. Omdat mijn enkel nog steeds niet helemaal geheeld is, moest ik Hilda laten lopen. Bij het strand heb ik ook meerdere malen mijn tempo moeten laten zakken, want de ondergrond was behoorlijk zacht en dus niet bevorderlijk voor de enkel. Als eerste passeerde Bert me op het strand en vrij vlot daarna ook Jantje. De wind hadden we op dat moment in de rug. Bij West aan zee kregen we weer vaste grond onder de voeten en konden we ons tempo weer opvoeren. Op de Longway waar het bos begint had Staatsbosbeheer een prachtige beer gemaakt van een boom. De beer leek ons allemaal een beetje aan te moedigen. Halverwege de Longway klonk uit een muziekbox de klassieker “It’s a LONGWAY to Tipperarie”. Heel toepasselijk. In West was het zwaar maar beregezellig we werden naar de finish geschreeuwd en menig muzikale band liet zijn geluid horen. Op de laatste tweehonderd meter was de rode loper uitgelegd. Geweldig.
Het loopweer was goed. De sfeer fantastisch. Veel muziek en publiek. Goede organisatie. Tot slot goede tijden. Kortom het was zeer geslaagd.
Na afloop zijn Jantje, Hilda en ik naar het zwembad gelopen. De eilandbewoners hadden langs het parcours een kraam gemaakt met houtvuren waar je, je gratis tegoed kunt doen aan tomaten-, mosterdsoep of snert, ook diverse pannenkoekjes hebben ze gebakken, tortilla chips met saus, warme chocolademelk en juttersbitter. Het is hier een drukte van belang. Nadat we gedoucht en gezwommen hebben, komen we hier de marathonlopers aanmoedigen die dan binnenkomen. Menig marathonloper passeert ons met een glimlach op het gezicht vanwege al dit enthousiasme.
Omdat Hilda maandag moet werken zwaaien we haar uit met de laatste boot. Jantje en ik plakken er nog een dagje aanvast tot wij op maandag het eiland moeten verlaten. Als we volgend jaar ons op tijd inschrijven en als onze gezondheid het toelaat zijn we volgend jaar weer van de partij. Ik adviseer iedereen om toch een keer deze loop gelopen te hebben.