SCHIER WEER OP SCHIER

Om kwart over 6 ging vanochtend de wekker. Snel douchen eten tas inpakken en in de auto naar familie Vos in Uithuizen. Vandaag hoef ik een keer niet zelf te rijden, maar wordt ik gereden. Bij de Jan en Gesina gewacht op John en zijn vrouw met Ineke Berends en Gerard Bekkering en met twee auto’s vol (inclusief hond Sep) gingen we naar Lauwersoog. De dames en hond gingen wandelen op Schier en de heren hadden zich ingeschreven voor de 15 km en ik voor de 10 km. Van mijn fysio mocht ik al wel weer rennen (geen sprintjes) nadat ik door de enkel gegaan was een week eerder tijdens de Waldlauf in het Teutoburgerwald.
Het was ’s ochtends nog erg fris, maar het beloofde een mooie dag te worden. Er was dit jaar geen tussenboot, dus ik verwachte een grote drukte, echter deze viel reuze mee. We konden nog gemakkelijk een zitplaat vinden voor ons allen. Op de boot troffen we ook de andere Artemissers.
Onze startnummers opgehaald in de Tox-bar en daarna even koffie en thee met Geert, Jacqueline, Hilda en Jantje gedronken bij hotel van de Werf. € 0,80 per kopje waar vind je dat nog tegenwoordig.
In de sporthal van Schiermonnikoog hebben we ons omgekleed de mannen moesten zich omkleden bij het voetbalveld. Het zonnetje scheen al volop en het is dan ook heerlijk loopweer. Niet te warm, niet te veel wind en samen met een mooie ambiance heb je eigenlijk alles in huis om het een perfecte loopdag te laten worden.
De start van de 10 en 15 km is tegelijkertijd. Vooraf werd ons medegedeeld dat de 10 km iets langer was 10,6 om precies te zijn en de 15 km was 15,1. Goed om dat vooraf even te melden. Krijg je op het laatst geen enorme mentale dreun.
Het warmlopen had ik maar achterwege gelaten, want ik wilde rustig beginnen en dan het tempo na het strand langzaam opvoeren. Dit plan heb ik dan uitstekend uitgevoerd. Op het strand haalde ik Hans Klunder in en deze is daarna de hele tijd bij mij in de buurt gebleven. Toen we het strand gingen verlaten was het even erg mul en daar ben ik maar gaan wandelen, omdat ik mijn enkel niet helemaal vertrouwde en vanaf dat moment liep ik in het kielzog van Hans. Na het strand gingen we rechtsaf de ons zo overbekende duinen (moet je echt een keer meegaan met het trainingsweekend) in. Met een grote lus kwamen we weer terug op de Bernardweg en liepen we mooi langs het Bunker. Als ik langs deze bunker loop moet ik altijd weer denken dat ik een keer er boven op stond en dat een Duitser aan mij vroeg: “Wie heeft dit eigenlijk gebouwd?”. Je kunt wel raden dat ik daar geen antwoord op gegeven heb. Via de Berkenplas weer richting het dorp. Na het negen km punt scheidden de wegen zich van de 10 en 15 en vanaf dat moment had ik geen steun meer aan Hans en stond ik er helemaal alleen voor. De laatste km is best zwaar een duinopgang met hooi en daarna door het dorp.
De loop zat er weer op. Al met al best tevreden. Mijn enkel heeft het goed gehouden. Iedereen was tevreden over zijn gelopen tijd. Jan en John liepen zelfs een PR.
Na de douche hebben we met de hele groep en een aantal gasten van Atletiek Groningen bij de Tjattel gegeten. Ter afsluiting van de hardloopdag nog even met de bus en boot.

Tini Visker