Rond de poolcirkel in het Finse Ravoniemi werd afgelopen zaterdag onder andere een marathon georganiseerd. Jeannet Bakema was een van de 75 deelnemers en won verrassend de bijzonder zware Santa Claus Marathon bij de V55+ in 5.15.14 uur. Lees haar verslag hieronder.
Zo’n 2500 km in de auto om een marathon te lopen lijkt niet zo’n hele beste voorbereiding. Toch is dat nodig om de Santa Claus Marathon in Rovaniemi (Finland) te kunnen lopen. De lopers worden weggeschoten door de Kerstman – die zoals iedereen weet in deze plaats woont - en de startlijn is de in deze regio allesbepalende poolcirkel.
Bij binnenrijden van Rovaniemi viel ons vooral het ontbreken van aankondigingen, reclame en dergelijke op. Zelfs bij het fameuze hotel Potjandozie (of zoiets) waar de organisatie zijn thuisbasis heeft waren geen signalen dat het grootste sportevenement van het jaar op het punt stond los te barsten.
Ervaren lezers zullen het reeds vermoeden: de locale PR functioneerde niet helemaal optimaal. En bij de inschrijving gaf de wedstrijdleider aan dat er wellicht wat minder congestie op het parcours zou zijn dan voorgaande jaren. Maar Santa zou paraat zijn, de kenmerkende houten medailles en geschenken voor de winnaars waren door de Elven afgeleverd. Ons optimisme begon wat te stijgen toen we in een locaal winkelcentrum een tiental uiterst slanke, en in sportieve trainingspakken gestoken Afrikaanse jongelingen zagen zitten. Dat moesten de pacers zijn. Of de winnaars.
Niets van dit alles. Bij de bus naar het startpunt dromden zo’n 75 lopers in allerlei categorieën samen voor de Marathon. Twee uur later nog te volgen door een paar honderd deelnemers aan de 12 km, de halve marathon en de halve marathon relay.
Gelukkig was de sfeer onder de deelnemers en de zeer vele vrijwilligers prima. En uit alle hoeken en gaten (lees van fietsen, terrassen, tuinen en kroegen) klonken aanmoedigende geluiden voor de lopers. En dit enthousiasme bleef tot het allerlaatste moment bewaard.
Het parcours was voor minstens de helft heuvel-af. De andere helft laat zich raden. Zeer wisselend wegdek, soms gladde, soms half verharde stukken en daarbij een aantal gestage regenbuien maakten alleen dát al tot een avontuur. Gelukkig werden de veel voorkomende muggenwolken door die vochtigheid afgeschrikt.
De tijd (5:15:45) kunnen we maar beter vergeten. Maar tijdens een vochtige, maar intieme ceremonie in het centrum van het uitgaansgebied van Rovaniemi (passend “Lordi-squere” geheten naar de winnaars van het Songfestival) mocht Jeannet, volkomen verrast, uit handen van de directeur van Hotel Potverdikkii de 1e prijs in de categorie Dames 55+ in ontvangst nemen: een fraaie beker en een locaal geoogst rendiervel.
Al met al een charmante, kleine marathon met een grote historie. Aardige, bereidwillige organisatoren en vrijwilligers, goede verzorging en een bijzondere omgeving. Een aardige plaats met genoeg te zien om je een paar dagen te vermaken, en een bevolking die best even wil aanmoedigen – tot diep in de nacht (toen zelfs nog veel harder :-{))