Willem Hofman uit Winsum heeft gisteren met succes deelgenomen aan de Berenloop Marathon

Het eiland Terschelling stond het afgelopen weekend in het teken van de 24e editie van de Berenloop Marathon met keuze uit de hele marathon, de halve marathon, de 5 en de 10 kilometer en een jeugdloop. Vele duizenden hardlopers wisten de weg naar het prachtige waddeneiland te vinden.

Willem was gisteren een van de totaal 571 gefinishte deelnemers aan de marathon. Een marathon die vanwege het afwisselende, geaccidenteerde parcours al als zwaar bekend stond. Een harde (tegen) wind en veel regen maakten het de lopers nog moeilijker. De route met de start in de Torenstraat en de finish onder de Brandaris volgde het gehele eiland: van West naar de Boschplaat en terug door de polder, de duinen en het bos. Het gedeelte strand werd door te hoog water als gevolg van de harde wind op het laatste moment nog geschrapt en vervangen. Willem finishte uiteindelijk na 4.05.23 uur als 15e bij de Mannen40. Een alleszins acceptabele tijd gezien de (weers)omstandigheden.

Lees hieronder bij lees meer..... zijn uitgebreide verslag.

Aan de halve marathon deden eveneens gisteren totaal 3270 gefinishte lopers mee. Hieronder bevonden zich ook de Winsumers Fanny Kaper en Elizabeth Hofman. Zij liepen een route van West over de Hoofdweg naar de dorpen Midsland en Formerun en daarna door het bos en de duinen. Het gedeelte strand werd ook op deze afstand geschrapt. Tot 500 meter voor de finish ging de strijd gelijk op. Een korte eindsprint van Fanny werd Elizabeth te veel. Onder de Brandaris passeerde Fanny het finishdoek als 254e bij de Vrouwen senioren na 2.13.00 uur. Zij verbeterde haar beste tijd op halve marathon, gelopen op 17 oktober jl. in Amsterdam, met 4.10 minuten. Proficiat! Elizabeth volgde in 2.13.17 uur goed voor de 189e plaats bij de Vrouwen 40.

Een dag eerder stonden er bijna 2000 deelnemers aan de de start voor de 5 en de 10 kilometer, waaronder ook Tina Bosker en Wineke Snippe uit Winsum die voor het eerst aan een 10 kilometer wedstrijd onder de vlag van Artemis deelnamen. De start en finish was op het voetbalveld naast een aparthotel en de route ging over glooiende fietspaden en door bossen en duinen van West. Ze klokten beide dezelfde tijd: 1,08.34 uur. Tina werd hiermee 153e bij de vrouwen senioren. Wineke klasseerde zich als 137e bij de Vrouwen 50.

De speakers Harm Noor en Jan Kooistra van de sv Friesland waren weer ouderwets op dreef.

Verslag Berenloop 2021

Na de laatste tijd al te hebben genoten van vele marathons op TV, mocht ik afgelopen zondag op Terschelling zelf van start voor mijn derde Berenloop marathon en mijn zevende marathon in totaal. Door een hardnekkige enkelblessure heb ik in de voorbereiding helaas weinig kilometers kunnen maken. Mijn ervaring uit het verleden geeft me het vertrouwen dat het toch kan lukken en Terschelling voelt voor mij altijd als een thuiswedstrijd. Helaas zal blijken dat ik voor het eerst in een marathon niet droog over zal komen. Op de grote dag zelf trekken de hele dag buien over en waait het hard uit noordwestelijke richting. De passage over het strand wordt zelfs voor het eerst sinds 1997 geschrapt vanwege hoog water. De organisatie had hiervoor altijd al een alternatief achter de hand en deze zal vandaag worden ingezet.

Samen met Elizabeth en onze ouders als supporters, nemen we op zondagochtend een vroege boot. Daardoor hebben we alle tijd voor sfeer proeven en ook voor koffie en appelgebak. Elizabeth loopt deze keer de halve marathon en in de drukte voor de start treffen we mede Artemisser Fanny. Nadat ik de 3300 halve marathonlopers heb zien vertrekken, tref ik de laatste voorbereidingen. Om 12.40 uur schalt de scheepstoeter door West-Terschelling en mag ik zelf van start.

Na een kilometer of drie wordt de hoofdweg over het eiland bereikt en mogen we met de wind schuin in de rug alle dorpen van Terschelling bij langs. Door een parcourswijziging mogen de hele marathonlopers vanaf dit jaar ook eindelijk door de gezellige hoofdstraat van Midsland. Onderweg naar Formerum valt de eerste serieuze regenbui. Niet alleen de kleding is daardoor nat, maar door opspattend water vanaf het wegdek, blijven ook de schoenen niet droog. Na het laatste dorp, Oosterend, achter ons te hebben gelaten, stop ik uit angst voor blaarvorming even om mijn doorweekte linker sok weer terug op zijn plaats te trekken.

Op dit punt sluit Artemis lid Wineke aan, die vandaag man Thom van Loopgroep Bedum op de fiets begeleidt. Thom en ik trekken samen op door natuurgebied de Boschplaat. Na 17 km is het verste punt bereikt en begint de lange reis terug naar de Brandaris. En inderdaad: met windkracht zes (schuin) tegen. Waarschijnlijk omdat ik dit het mooiste deel van het parcours vind, voel ik me altijd sterk op het gedeelte van Oosterend via de Boschplaat naar het Hoornse Bos. Ook met de wind tegen blijft het tempo goed en kom ik na 24 km probleemloos terug in Hoorn. In de volgende acht kilometer zal dit gevoel langzaam omslaan. Het fietspad naar strand Formerum is grillig en kost veel energie.

Na Formerum en Midsland Noord volgt dan de weg richting het strand. Daar waar ik ’s ochtends nog min of meer opgelucht was dat het strand kon worden overgeslagen, blijkt het alternatief minstens zo lastig: van Midsland aan Zee naar West aan Zee nemen we een smal fietspad met meer hoogtemeters dan verwacht. En de wind heeft ook hier vrij spel. Vanaf nu blijkt dat ik toch echt te weinig trainingskilometers in de benen heb en de moraal zakt wat weg. Dan weer wandelend, dan weer hardlopend ploeter ik voort in de van tijd tot tijd striemende regen. Ik verlang naar de beschutting van het bos in de laatste kilometers van het parcours. Het kost me een half uur om dit punt te bereiken. Eindelijk is de rol van de wind uitgespeeld en klim ik uit het wak. 

Na het bos resteert nog één kilometer in West en ik weet dat het publiek het vanaf nu van je lijf overneemt. Onder oorverdovende aanmoedigingen bereik ik de finishstraat, waar ik me na 4.05.23 weer bij de Brandaris meld. Het is toch maar weer gelukt! Rillend van de kou vervolg ik mijn weg richting de warme douche, waarna ik met Elizabeth en onze supporters in een horecagelegenheid op krachten kan komen. Al snel neem ik me voor dat de volgende marathon in de beschutting van een grote stad zal zijn. Want Terschelling was zoals altijd prachtig, maar dit keer ook gruwelijk en meedogenloos.