De Stichting Promotie Lutjegast organiseert een keer per vier jaar vanuit Lutjegast de Abel Tasman Struuntocht. Onder de deelnemers op de 25 km tocht bevonden zich ook Baukje Haan, Tini van der Muil, Gerry Stiekema, Maria Luimstra en Katharina Baar. " Eens een keer wat anders dan hardlopen", aldus Katharina.
Foto's van dit evenement staan in het fotoalbum.
Lees ook het verslag, klik op LEES MEER.
VERSLAG STRUUNTOCHT LUTJE GAST door Katharina BaarOp zaterdag 15 september liepen wij in Lutjegast de tweede Abel Tasman struuntocht.
Abel Janszoon Tasman was een zeevaarder/ ontdekkingsreiziger in dienst van de VOC . Hij zette o.a. Tasmanië, Nieuw Zeeland, Tonga en de Fijieilanden op de kaart. Hij werd geboren in 1603 te Lutjegast en is overleden 1659 te Batavia.
De wandelaars liepen door het mooie Groningse Westerkwartier, start en finish waren in het 1000 inwoners tellende dorpje Lutjegast. Er deden 4000 mensen aan mee en de opening werd verricht door de Groninger Commissaris van de Koningin dhr.drs. Max v/d Berg. De start vond plaats om 8.00 uur op de Torenkamp in Lutjegast. De tocht ging over 25 en 40 km. Wij liepen de 25 km.
Er gingen elke keer 250 mensen tegelijk van start, de eerste meters begeleid door vlaggendragers en trommelaars. Onder prachtige weersomstandigheden maakten wij een virtuele reis door de wereld in één dag. Onderweg kwamen wij steeds borden met spreuken tegen. Er was een wedstrijd geweest waar gevraagd werd een spreuk te maken die aandacht zou vragen voor de taol van t Westerkwartier. Bij elke pleisterplaats die we tegen kwamen werden we onthaald door muziek, trommelaars, of een shantykoor . Ook werden we vaak getrakteerd door kinderen die langs de weg stonden met snoepjes, dropjes, spekjes en pepermuntjes Er was water, fruit, koek en kaas, te veel om op te noemen. We kwamen mensen tegen van alle continenten. Het lint van wandelaars had zich inmiddels verspreid tot grote lengte. Mede door het mooie weer was het onderweg alleen maar genieten. We merkten na ongeveer de helft te hebben gelopen dat wandelen toch een andere bezigheid is dan hardlopen en dat je ook heel andere spieren gebruikt. Toch konden we met zijn allen zonder problemen doorlopen. Vlak voor de finish kregen we door prachtig aangeklede dames een krans van bloemen omgehangen. We moesten toen nog een stuk door het dorp lopen waarna we ontvangen werden in Fantasialand.
Daar keken we onze ogen uit, het zag zwart van de mensen en het leek inderdaad of we in een fantasiewereld waren terechtgekomen. Allemaal figuren die je niet zo maar op straat zult treffen. Nog steeds met een heerlijk zonnetje erbij lieten wij ons de patat met, goed smaken. Wij hebben een geweldige dag gehad. En heel veel lof voor de mensen die dit op voortreffelijke wijze hebben georganiseerd. Wij zullen met vier jaar als het weer georganiseerd wordt vast weer van de partij zijn.