Toen we vorig jaar besloten om in 2007 op vrienden- en familiebezoek te gaan in Canada en Amerika, kwam mijn vriendin in Canada op het idee om samen mee te doen aan een 5 km-run in London (Ontaria, Canada). Die run maakt deel uit van de London Honda race series (6 races binnen een circuit) en heet de Summer Night 5K Run & Walk and Kiddy Trot. De runs hier ondersteunen altijd een goed doel, in dit geval een vereniging van families die een kind of ouder hebben verloren. Je kunt je hier met 5 familieleden tegelijk opgeven voor 90 Canadese dollars (inschrijving p.p. kost 35 dollar). Ik stond eerst ingeschreven onder een andere naam, maar dat hebben we vlak voor de start veranderd.

 M'n vriendin had ons al heel ver van te voren ingeschreven, omdat de eerste 400 aanmelders altijd een mooi t-shirt krijgen. De dag voor de race gingen we ons starterspakket ophalen bij een sportwinkel. Dan hadden we tenminste nog kans om een t-shirt in onze maat te krijgen, i.p.v. een XL na de race. Maar helaas....... geen t-shirt dit jaar, maar een super size glazen mok. Vond ik ook wel een leuke herinnering hoor. Ik hoop dat ik de mok heel weer mee terug krijg naar Nederland.

Dus naar Canada voor een run. De start was op vrijdag 20 juli om 19.10 uur, midden in London. Het was perfect weer: lekker zonnetje, 20 graden, beetje wind erbij en het grootste deel van de afstand liepen we in de schaduw. We liepen eerst een stukje door de stad, met wat straatjes naar beneden. Die moesten we later dus ook weer omhoog. Het grootste deel liepen we in het park, langs de Thames River. Mooie omgeving dus wel om in te lopen. Ergens in het park was het keerpunt, op 2,5 km. Dus weer terug, maar nu bij alle paadjes en straatjes omhoog. Best heavy. Ik had het vanaf het begin al behoorlijk zwaar (niet genoeg getraind de laatste tijd, te snel van start gegaan), dus de laatste bult omhoog was even afzien. Maar daarna moesten we de bocht om naar het laatste straatje met de finish in zicht. Ik heb alles er nog uitgeperst om onder de 35 minuten te blijven, maar dat lukte net niet. De tijd die ik zelf bijhield was 35.02, op de website staat 39.09. Nummer 397 van de 424 deelnemers. Niet helemaal de laatste dus.

Na de race konden we blikjes drinken krijgen en stukjes fruit. Vantevoren hadden we al bonnetjes gekregen om nog drinken en een broodje hamburger o.i.d. te halen bij het café van waaruit het georganiseerd werd. Vlak voor de prijsuitreiking was er een loterij voor alle deelnemers. Onder aan je startnummer zat een strookje met je gegevens er op en je nummer. Dat strookje moest je direct eraf halen nadat je over de finish was gekomen en inleveren. Uit al die strookjes hebben ze wat namen getrokken en die personen konden leuke prijzen krijgen, beschikbaar gesteld door Brooks.

Ik vond het een leuke ervaring om eens in een ander land mee te doen aan een race. Toch wel wat anders dan bij ons. Het viel mij ook op dat de meeste deelnemers geen korte tight aan hebben, maar een kort, wijd broekje. En zo'n handbidonnetje als ik had, zag ik al helemaal niet. Iemand sprak mij er nog over aan en vond het very cool.

Foto's en de uitslag (mijn naam is als Anje Bakker ingevoerd) van de race zijn te zien op www.runnerschoice.on.ca .