Houtman kwam op relatief late leeftijd met de loopsport in aanraking. Dat was nu bijna twintig jaaar geleden. ‘Ons huis staat aan de rand van het Potmaarbos in Winsum. In en om dit bosje zijn schelpenpaden aangelegd. Ik was daar wel eens in mijn wielerkleding en op gymschoenen aan het  joggen. Op een avond kwam ik er een groepje lopers van Artemis tegen. Ze vroegen of ik als zwartloper niet met hen wilde meedoen. Dat leek me wel wat. Ik heb me dezelfde week nog aangemeld als lid van Artemis en werd het eerste jaar al clubkampioen bij de vrouwen.’ De Winsumse, nog steeds lid van Artemis, kan inmiddels bogen op negentien clubtitels. Geen geringe prestatie, maar het is slechts een deel van de immense ‘prijzenlast’ die ze de afgelopen decennia heeft verzameld.

Haar eerste wedstrijd was de halve marathon van Siddeburen. Die liep op 25 april 1998 ze samen met haar toenmalige loopmaatje Jan de Graaf. De eerste zege kwam er twee jaar nadat ze de loopschoenen had aangetrokken. Dat was op de eerste dag van juli in 2000 tijdens de Traverseloop over 7500 meter in Emmen. De eerste prijs bestond toen uit honderd gulden.

Tot op heden staat de teller op 373 wedstrijden. Hiervan wist ze er 158 te winnen. Daarnaast waren er 67 tweede plaatsen en 31 derde plaatsen. Nederlands kampioen werd ze vijf keer op  de 10 kilometer, drie keer op de halve marathon en drie keer op de hele marathon. Verder behaalde ze vier keer zilver op de halve marathon en een keer brons op de 10 kilometer.

De sportieve veelvraat vestigde clubrecords bij de vrouwen 50 en 60 op de 10, 15, 16,1 km, 21,1 km en 42.195 kilometer en liep maar liefst 21 marathons. Daarvan sloot ze er tien winnend af. Ze was in elf landen te vinden en liep in steden als Honolulu, New York, Beijing,  Berlijn, Londen, Amsterdam, Istanbul, Rotterdam, Kopenhagen, Frankfurt, Eindhoven, Hamburg, Edinburgh, Praag, Budapest, Rome en Valencia en wist daar prima resultaten te boeken.

‘De mooiste overwinning tot nu toe is mijn eerste nationale titel op 59-jarige leeftijd op de marathon in Rotterdam van 2010. Die liep ik in een persoonlijk recordtijd van 3.30.57 uur. Dit was een complete verrassing. Stond ik daar na afloop met mijn `gouden` medaille om en een bos bloemen in de hand op het bordes op de Coolsingel met alle winnaars in de diverse leeftijdscategorieën en een aantal hoogwaardigheidsbekleders, terwijl ook voor mij het Wilhelmus werd gespeeld. Dat was onvergetelijk. Mooi vond ik trouwens ook dat ik samen met onze zoon Tom in 2012 de Rotterdam marathon heb gelopen.  Welke moeder kan dat nu zeggen? Iets om erg trots op te zijn.’

Op de vraag waarom het juist de lange afstanden zijn die haar trekken, zegt Houtman: ‘Dat is min of meer erfelijk bepaald. Mijn familie bestaat uit louter duursporters. Mijn inmiddels overleden vader heeft 23 keer de Vierdaagse van Nijmegen gelopen. Mijn jongste broer Kees was in zijn jonge jaren in de atletiek een verdienstelijke landelijke subtopper op de middellange afstanden, maar draaide zijn hand ook niet om voor de Elfstedentocht op de schaats en op de racefiets of voor de Vierdaagse van Nijmegen. Mijn oudste broer Joop kon goed uit de voeten tijdens lange toertochten op de schaats. Hoewel ik op de kortere afstanden  zoals de 4 mijl van Groningen en de 10 kilometer ook redelijk presteer, is het snellere werk niet echt mijn ding.’

De charme van het hardlopen zit hem volgens de Winsumse in het verblijven in de natuur, de sociale contacten, het gezond willen blijven en jezelf testen. ‘Wat moet ik er voor doen en laten om nog beter te worden en te blijven. Er zijn wel eens momenten geweest dat het even niet meer ging. Hardlopen is een zeer blessuregevoelige sport. Als wedstrijdloper ontkom je er niet aan. Ook ik heb de nodige blessures gekend. Trombose in beide benen alsmede een gebroken rechter-bovenarm na een val bij het inlopen voor de City Pier City Loop in Den Haag in 2014. Hierdoor heb ik twee keer de marathon in Barcelona moeten laten schieten. Opgeven is voor mij echter geen optie. Dat zit niet in mijn karakter. Ik heb er telkens keihard voor gewerkt om terug te komen. En waar een wil is, is een weg.’

Gezonde eerzucht kan Houtman, in 2009 en 2010 uitgeroepen tot Sportvrouw van de gemeente Winsum, niet worden ontzegd. Ze doet er nog steeds veel voor om enigszins op niveau te blijven. In Nederland heeft ze aan nagenoeg alle grote landelijke wedstrijden meegedaan en grote successen behaald. Gevraagd naar haar volgende streven zegt ze: ‘Ik start zondag 11 februari op het NK in Schoorl op de 10 kilometer bij de vrouwen 65. Een podiumplaats halen zou leuk zijn.’

Elke carrière is eindig. En ook Houtman merkt aan haar lichaam dat de jaren gaan tellen. Meer rust tussen de trainingen is noodzakelijk. ‘Maar zolang mijn lichaam het toelaat en ik er plezier aan beleef blijf ik lopen. Ik heb er bijna twintig loopjaren op niveau op zitten. Het hardlopen heeft mij in meerdere opzichten veel gebracht en daar ben ik mijn man Geert, die alles regelt en altijd meegaat, mijn trainer Jaap Smit maar ook alle andere trainers en verzorgers en mijn maatjes van de loopgroep Artemis ontzettend dankbaar voor.’

Voor mensen die overwegen om zich op de loopsport te storten, heeft ze een welgemeend advies. ‘Een beginnende loper moet eerst zorgen dat hij of zij goed schoeisel heeft.  Daarnaast is het zaak met beginnersschema`s  te starten en deze strikt te volgen. Het komt maar al te vaak voor dat er door beginners  te vaak, te ver en te snel  wordt gelopen. De kans op blessures is erg groot en vervolgens wordt dan besloten dat hardlopen niet jouw sport is. Dat is jammer  en onnodig. Neem en gun je de tijd om het hardlopen onder de knie te krijgen. Meld je tevens aan bij een hardloopvereniging/loopgroep voor de broodnodige begeleiding  op allerlei fronten.’

Mocht de tijd ooit aanbreken dat het definitief afgelopen is met het lopen van wedstrijden, dan zal er voor de inmiddels gepensioneerde administratief medewerkster/receptioniste van verpleeghuis De Twaalf Hoven in Winsum nog voldoende gelegenheid zijn om de tijd zinvol te besteden. Hobby’s als stedenbezoek, wandelen in de natuur, fietsen, een cruise op zee en twee kleinzoons vergen weliswaar een andere ‘wedstrijdmentaliteit’, maar zijn in haar ogen minstens net zo leuk.
Op de bovenste foto Houtman tijdens de huldiging van het clubkampioenschap 2016/2017. De tweede foto werd gemaakt door haar zoon Tom tijdens de Dam tot Damloop van Amsterdam naar Zaandam waarin ze voor de vierde keer als eerste bij de Vrouwen 60 wist te eindigen.