Hardloper Koos Durenkamp is meer dankbaar dan trots. ^{(lees hier het hele artikel door Ommelander Courant beschikbaargesteld)}

Koos Durenkamp uit Winsum begon in 2002 op 57-jarige leeftijd aan een carrière als langeafstandsloper. 14 jaar later is hij op bijna 72-jarige leeftijd nog maar drie marathons verwijderd van zijn uiteindelijk doel om tot het aantal van 10 marathons te komen.
door Johan Staal (met dank aan de Ommelander)

Direct bij aankomst in Winsum roemt Koos Durenkamp het werk dat Geert Houtman doet voor de leden van de hardloopvereniging Artemis. ,,Geert zorgt er, samen met Aad van der Drift, voor dat alle tijden en klasseringen die wij tijdens wedstrijden lopen op onze website gepubliceerd worden. Daarnaast krijgen wij ook nog een persoonlijke scoringslijst toegestuurd. Een scoringslijst die in mijn geval nog niet compleet is maar waar Geert overigens niets aan kan doen. Mijn scoringslijst geeft aan dat ik op 14 oktober 2007 mijn eerste marathon in Eindhoven heb gelopen. Maar wat maar heel weinig mensen weten, is dat ik in mei van datzelfde jaar mijn eerste marathon heb gelopen. Dat was een hele bijzondere want die liep ik samen met Richard Bottram die op 30 juli 2006 was begonnen aan een project om een jaar lang op alle dagen een marathon te gaan lopen. Bottram wilde daarmee geld inzamelen voor onderzoeken tegen de door velen zo gevreesde ziekte. Helaas raakte hij in de buurt van Oldenzaal geblesseerd en moest hij de laatste weken van zijn bijzondere onderneming per fiets volbrengen. Maar ik besloot toen toch om de marathon van Winschoten naar Leer in Duitsland te lopen als steun voor het doel waar Richard Bottram voor liep. Maar als je mij vraagt wat mijn tijd toen was, heb ik geen idee. Wat ik wel weet is dat we onderweg een paar keer de weg moesten vragen omdat het natuurlijk geen officiële wedstrijd was”, aldus de goedlachse Koos Durenkamp, die in alles uitstraalt dat hij heel veel plezier beleeft aan een sport die hij pas op latere leeftijd heeft ontdekt.

Meer prikkels

Toen ik op 57-jarige stopte met werken bij Philips aan de Europaweg in Groningen kwam ik er achter dat ik qua sport wat extra’s moest gaan doen. Ik fietste alle dagen op en neer van Winsum naar Groningen maar toen ik eenmaal gestopt was met werken merkte ik dat mijn lichaam op sportief gebied meer prikkels nodig had. Daarop besloot ik om te gaan hardlopen. Ik weet nog goed dat ik dacht dat mijn basisconditie wel voldoende was voor een redelijke afstand dus besloot ik om van Winsum via Mensingeweer weer naar Winsum terug te rennen. Dat bleek een foute inschatting te zijn. Ik kwam er namelijk achter dat je basisconditie uiteraard belangrijk is maar dat de intensiteit bij het lopen heel anders is dan bij het fietsen. In die periode kwam ik Ineke Wolters tegen. Zij heeft mij toen aangeraden om mij als lid van Artemis aan te melden. Een tip waar ik haar nog alle dagen dankbaar voor ben. Ik vind het sociaal aspect namelijk heel erg belangrijk. Drie jaar geleden is mijn echtgenote Trijn overleden. Dat was en is nog steeds een groot verlies. En dan is het fijn dat je dankzij de leden waar je met regelmaat mee traint de draad weer kunt oppakken”, vertelt de hardloper die tussen 2010 en 2013 een hele lastige periode kende. ,,Ik kreeg opeens last van een vervelende pijn in mijn heup die maar niet wegtrok. Daardoor werden mijn tijden steeds slechter en ging het plezier in het lopen ook wat weg. Uiteindelijk werd er door de doktoren beslist dat er een MRI-scan gemaakt moest worden. Daar kwam het euvel uit naar voren. Ze ontdekten een goedaardige tumor. Toen die was verwijderd, ging het lopen ook direct weer stukken beter en kwam het plezier weer terug.”

En dat plezier is er nog steeds want Durenkamp is zuinig op zijn lichaam. ,,Ik train drie keer per week want meer kan mijn lichaam niet meer aan. Je kunt namelijk wel van alles willen maar je lichaam bepaalt wat er wel of niet kan. Naast het lopen fiets ik ook nog regelmatig waar ik ook heel veel plezier uithaal. Ik zeg ook vaak, ik ben meer dankbaar dan trots. Ik heb van dichtbij meegemaakt dat een leven te kort kan zijn en daarom wil ik de jaren die ik nog heb graag optimaal benutten.’’

Zijn laatste opmerking zorgt ook direct weer voor een lach op zijn gezicht als hij vertelt over zijn aanstaande reis naar Mallorca. ,, Ik kreeg van mijn vrouw Trijn alle ruimte om in het buitenland aan wedstrijden deel te nemen. Voor haar hoefde een vakantie naar het buitenland niet. Na haar overlijden ben ik dat via apart voor lopers georganiseerde reizen blijven doen. Daardoor vertrekken we in november met een groep lopers naar Valencia waar ik mijn achtste marathon ga lopen. Maar daarnaast ben ik iemand die graag dingen op eigen houtje onderneemt en daarom ga ik in oktober voor een paar dagen naar Mallorca. Daar wordt, heel toevallig, een halve marathon georganiseerd die ik als een ideale opwarmer zie voor de marathon van Valencia. Want om heel eerlijk te zijn, ik mag dan binnenkort 72 jaar worden, ik ben nog best gedreven. Ik wil nog iedere keer proberen om mijn persoonlijke records te verbeteren.”

Opa
Maar de opa van drie kleinkinderen, die hem heel veel plezier geven, weet ook dat er een tijd komt dat het lopen van persoonlijke records een keer voorbij zal zijn omdat de tand des tijds onherroepelijk is. ,,Daar ben ik mij ook heel goed van bewust. Maar ik zeg altijd, zo lang je nog kunt sporten moet je het blijven doen. Al is het alleen maar om het sociaal aspect. Hoe vaak hoor je niet dat iemand in een sociaal isolement terecht komt. Binnen Artemis vorm ik, samen met Gea Meulema en Ineke Wolters, de activiteitencommissie. Dat is leuk om te doen omdat het een commissie is die bij mij past. Wij zorgen er voor dat de leden van Artemis elkaar ook anders treffen dan alleen maar op een training of wedstrijd. En dan gebeurt het uiteraard wel eens dat de ene activiteit wat beter uitpakt dan een ander. Wat dat betreft is het precies eender als bij een wedstrijd. De ene keer loop je als de brandweer en in een andere wedstrijd denk je na een kilometer, waar ben ik in vredesnaam aan begonnen’’, zegt Koos Durenkamp, die bewijst dat hardlopen op hogere leeftijd goed voor geest en lichaam is.

,,Tien jaar geleden zei ik in een interview in de Ommelander Courant dat ik mijn hoofd leeg liep en de benen vol. Dat is tegenwoordig anders. Ik loop nu mijn hoofd leeg en ben dankbaar dat ik nog kan en mag sporten.”

Koos Durenkamp bewijst dat hardlopen op hogere leeftijd goed is voor geest en lichaam.