Ervaring tijdens het voorbereiden en het lopen van de Marathon te Praag door  Douwe Zwart.

De afgelopen 10 weken stonden in het teken van de Marathon van Praag. Volgens schema van Jaap Smit heb ik mij goed kunnen voorbereiden op de Marathon. Jaap Smit heeft rekening gehouden met mijn wensen, dat ik naast deze training nog 4 dagen fiets naar mijn werk gemiddeld 160 km per week. Het trainen is niet alleen kilometers maken, rusten hoort hier ook bij. Het tijdstip van naar bed gaan was gedurende deze weken van voorbereiden structureel 22.00 uur. (behalve de weekenden) Het schema van Jaap Smit heb ik goed kunnen volgen. Ik heb gedurende 5 weken ook ’s ochtends getraind omdat ik ’s avonds wel eens andere verplichtingen heb. Ik ging regelmatig om 6.00 uur de deur uit om lopend naar mijn werk te gaan, 18 km, bijna 2 uur onderweg. Wat mij in het algemeen tegenviel is de tijd die je moet investeren om een Marathon naar behoren te kunnen lopen. Achteraf ben ik wel blij dat ik er zoveel tijd in heb geïnvesteerd.

Eindelijk was het zo ver dat we met de groep naar Praag afreisden. Reizen op zich is voor mij niet zo’n  probleem al is het wel vermoeiend, omdat je gedurende de busreis weinig beweegt. Gelukkig hadden we bij aankomst in Praag nog een dag om deze stad te bezichtigen. Wel vermoeiend het slenteren door zo’n stad.

De avond voor de marathon had ik niet al te best geslapen, zenuwachtig daar ik niet wist wat mij te wachten stond. Zondagmorgen dus vroeg op 6.00 uur, 6.30 uur aan het ontbijt en om 7.30 uur vertrokken we naar de start. In het centrum aangekomen gingen we wandelend naar de start. Ik moest zoals gewoonlijk nog even naar het toilet en was daardoor medelopers kwijtgeraakt, geen idee waar zij stonden. Ik zou mijn startvak opzoeken waar ik mocht staan. Ik liep bij de hekken langs, opeens hoorde ik mijn naam. Herman, Peter, Gonny en Bert stonden al in het startvak, niet het vak waar ik moest staan. Zenuwachtig klom ik over het hek uiteindelijk stond ik er te wachten tot het startschot zou vallen.

Om 9.00 uur viel het startschot, het weer was eigenlijk veel te warm. De omstandigheden waren verre van ideaal temperatuur oplopend naar 28 graden. Het parcours was wisselend asfalt, klinkers en tramrails, ook zaten er hoogte verschillen in het parcours en veel vals plat. Dit maakte het een zware Marathon. Jaap Smit had mij op de laatste training gezegd ga maar weg op 3:40 en kijk maar of je in het laatste stuk iets kunt versnellen. De Marathon begint pas bij 35 km. Direct van meet af aan legde ik de eerste kilometers af in 5 min. tot aan 30 km liep alles op rolletjes. Het schema was zo vlak dat je er een liniaal bij langs kon leggen. Enkele tussen tijden die door de organisatie geklokt werden: 10,000 km 00:50:04, 21,097 km 01:45:04 verbruikte tijd 55 min. precies 30,000 km 02:29:41 verbruikte tijd 00:44:37 tot zover verliep alles naar wens. Bij 32 km zat ik bijna één minuut onder de 03:30 te koersen. Volgens het schema van Jaap Smit te snel. Alle lopers werden aangemoedigd door de meegereisde supporters. De supporters waren enthousiast en riepen je gaat goed, ga door door. Wat ik niet wist dat zij dachten hij gaat zo goed, gaat hij niet te snel het is zijn eerste Marathon, ook Peter de Vries dacht dit, omdat ik nogal dichtbij Ubel Dijk liep. De lopers kwamen elkaar op het parcours geregeld tegen omdat er een paar lussen in zaten. Bij 28 km verbaasde het mij hoe dicht Tini Visker bij mij zat, zij liep ontzettend sterk. Ik had haar ingehaald en zij liep waarschijnlijk mee in de sliepstriem of aan het elastiek. Bij 31 km begonnen de bovenbenen pijn te doen. Het deed zo zeer dat ik dacht als ik straks finish dit is één keer en nooit meer. Een ligt verval zette zich in. Bij kilometer 32 t/m 38 waren mijn langzaamste kilometers ongeveer 5 min. en 30 sec. of net iets er boven. Vanaf 33 km besloot ik een ander ritme te lopen en vanaf 38 km gingen de kilometertijden weer omlaag  ik had de juiste ritme gevonden. Vanaf dat moment gingen de kilometertijden weer richting de 5 min. De pijn in de bovenbenen werd dragelijker. Om uiteindelijk de laatste kilometers in 5 min. en 11 sec. te finishen. Uiteindelijk finishte ik netto geklokt in 03:33:53 voor een debuut een aardig resultaat. Na plusminus een half uur dacht ik anders dan wat ik bij 32 km dacht. Ik was redelijk hersteld, dit doe ik nog een keer. De benen deden nog ontzettend pijn vooral bij het trap lopen.. De tijd waar ik in finishte en het plezier in het lopen van de Marathon vergoelijkte veel van de tijd die ik heb geïnvesteerd.

De dagen na de marathon waren bijzonder het weer werkte uitstekend mee een zeer fraaie stad. Voor degenen die nog eens een Marathon willen lopen is Praag zeker een aanrader.