Het trainingsweekend afgelopen zaterdag en zondag op het prachtige waddeneiland Schiermonnikoog is opnieuw een groot succes geworden. 31 personen trotseerden de koude oostenwind met een gevoelstemperatuur van min tien graden en maakten er al hardlopend, wandelend en schaatsend een gezellig weekend van. Met dank aan organisator Harm-Jan Postmus, Jaap Smit organisator puzzeltocht/trainer en niet in de laatste plaats de mensen van hotel/restaurant "De Tjattel" voor de uitstekende verzorging. Het uitgebreide verslag van Aad van der Drift staat hieronder.
Klik hier voor de foto's van Anja Schaaphok, Aad van der Drift en Gerben Veenstra.

ARTEMIS OP HET EILAND                                Aad van der Drift

Veel mensen denken dat de Waddeneilanden in januari niet aantrekkelijk
zijn. Wie van zon, zee en warmte houdt weet dat deze in de eerste maand van het
jaar deels ontbreken. Hotels zijn in die maand dan ook nauwelijks bezet,
sommige restaurants zelfs gesloten. De toeristen op de eilanden zijn afwezig. Toch
weten Artemissers, onder de bezielende aanvoering van Harm-Jan Postmus, de weg
naar een van de eilanden te vinden. Het is inmiddels een traditie geworden dat enthousiaste
clubleden elkaar in een vriendschappelijke en sportieve sfeer ontmoeten. Hardlopen
is dan niet de individuele sport, maar een gezamenlijk te beleven ervaring.

Na aankomst in het gastvrije hotel met als logo een ketel
worden de kamers ingedeeld. De luidruchtige aankomst heeft nog het meeste weg
van een schoolreisje waarbij leerlingen opgewonden hun kamerindeling vernemen.  Een aantal clubleden had zich voorgenomen niet al te vroeg naar bed te gaan. Gezien de
gehorigheid van het knusse etablissement een verstandig besluit. Overigens moet
een ieder die zonder partner is gekomen maar hopen dat de kamergenoot ook op
dezelfde tijd wil slapen.

2013-019 SCHIERMONNIKOOG Artemis puzzel-speurtocht

De grote tafel in het midden van het cafégedeelte van de
Tjattel is dit weekend het centrale punt. Een bijzondere tafel overigens, want
deze is gemaakt van afvalhout door iemand uit Winsum.

Na appelgebak en koffie, aangeboden door het hotel, kleedt
iedereen zich warm aan voor de  Smittiaanse puzzeltocht. Trainer Jaap Smit
weet ieder jaar zijn ondoorgrondelijke gedachtengangen om te zetten in een
hardloopspeurtochtpuzzel die concurreert met Dr. Denker uit het Dagblad van het Noorden.
Dit jaar waren ook een paar Artemissers aan de beurt. Bert "
dierenverblijf", Aad "zijstraatjes" Tini "op een deel van
wiens naam men jaagt" en Geert "Japan" waren namen welke men
moest raden. Bijzonder was vooral dat deze puzzeltocht belast werd door kaart noch
route. Jaap veronderstelde dat wij allen het eiland zo langzamerhand wel kennen
en nieuwkomers volgen de rest maar. Voor de trouwe Schiergangers was het
ontbreken van routes een plezier dat mag blijven.
Als Schierliefhebber kende ik de plekken ook. Wel viel op dat de aanwijzingen
te vinden waren op plaatsen waar ze de voorgaande jaren ook lagen.  
De looptijd lag voor bijna iedereen nagenoeg gelijk. De 16
á 19 km volbrachten de meesten in ca. 2½  uur. Het moet voor menigeen een prettige
gedachte zijn geweest dat de snelsten niet de winnaars waren. Je kon immers pas
finishen als de lettercombinatie uit de 10 opdrachten een woord had opgeleverd.
In dit geval was het "startschot". Het groepje waarin ik liep kwam
als winnaar tevoorschijn. Ik moet eerlijkheidshalve opbiechten dat mijn aandeel
in het oplossen van de vragen zeer gering was. Nog voordat ik goed en wel de
opdracht kon bekijken vond een van de anderen al een antwoord, kortom een
topteam dat er flink de vaart in hield. Onderweg namen we nog wel even de tijd
om naar kerkhof de "Vredenhof" te gaan. Daartoe sneden we de weg af langs het
biologisch centrum, over een bevroren watervlakte.

Het kerkhof werd in 1917 opgericht op initiatief van enkele inwoners van het
eiland. Wie in de omgeving nauwkeuriger kijkt dan wij deden vindt er nog
kruizen van drenkelingen uit 1863, toen hier zeven bemanningsleden van een
gestrand Zweeds schip in de duinen werden begraven. Vredenhof is een  begraafplaats voor 
drenkelingen die regelmatig tijdens de Eerste Wereldoorlog aanspoelden. Ook latere
drenkelingen (bijv. uit de Tweede Wereldoorlog) liggen hier begraven. Eén van
de stichters van het kerkhof, de hotelhouder Sake van der Werff, werd er in 1955
als eilander te ruste gelegd. Wij raakten hier als lopers, die meestal snel iets
voorbij rennen, door de stilte en schoonheid van de begraafplaats ontroerd.

Veel tijd bleef er niet, via de Wasserman, restant van de
Atlantikwal liepen we naar de lastigste opdracht van Jaap Smit. Al kwebbelend
over een opdracht over een edelman (de hele adel schoot al lopende voorbij) werd
die toch opgelost.

Wie van een geanimeerde maaltijd houdt wil het Artemisweekend niet missen. Het
kostte Baukje Haan in elk geval veel moeite een discussie over de clubkleding
in de hand te houden. Ook de maker van de puzzeltocht kwam aan het woord en met
zijn tegen-de-haren-in-strijk-talenten wist iedereen weer dat de antwoorden die
gevonden waren mooi waren, maar het had beter gekund. Een trainer legt immers
graag de lat net iets hoger. In de uitslag kon onze groep zich helemaal vinden.

Na het driegangendiner a lá Tjattel mochten we de hoofdprijs incasseren.
Een strandwandeling.

Geen idee wat men daar bij Artemis mee bedoelt, de grote groep wandelaars
keerde ter hoogte van Noorderstraun weer terug. Samen met Marianne Waterman
waagde ik het om in het maanlicht over de bevroren zandvlakte aan de waterkant
te komen.

De volgende dag werd code oranje in Limburg aangekondigd.
De weinige sneeuwvlokken die vielen legden het treinverkeer plat. Op
Schiermonnikoog valt nauwelijks sneeuw, dus kon na een degelijk ontbijt de
ochtendtraining beginnen. Voor sommigen van de groep is dit een redelijke
opgave na een doorwaakte nacht, stevige maaltijd en de vele kilometers van de dag
ervoor. Ook trotseerde bijna iedereen de venijnige wind.

2013-0120 SCHIERMONNIKOOG training op zondag at EveryTrail
EveryTrail - Find the best hikes in California and beyond Als gast deed ook Hetty mee. Zij heeft bij Artemis een warme plek veroverd na
de strandtocht De Balg Expres Run in augustus van het vorige jaar.
De ochtendtraining vindt zoals altijd plaats in de duinen, vlak nabij het
strand. Een ideale plek in deze tijd van het jaar, omdat het omringende bos een
goede bescherming biedt tegen de kou. Ook degenen die niet meetrainden en een
ander groepje lopers komen uiteindelijk samen nabij het Bospad. 

Terug in de Tjattel wachtte na vele warme dranken nog een
pastamaaltijd, maar die maakte ik niet meer mee. Een afspraak in Amsterdam
wachtte. In een nagenoeg lege boot genoot ik van het kopje mosterdsoep, door purser
en hardloper Marko opgeschept.