Artemis bestaat 1 juli 25 jaar. Ter gelegenheid van dit jubileum is van de Atletiekunie een vlag/banner met een mooie kaart ontvangen.

Artemis bestaat dit jaar 25 jaar. Tijd voor een gesprek met een aantal leden en oud-leden.
Vandaag Hans Klünder (57). De allereerste voorzitter van Artemis.

Dag Hans, loop je nog hard?
,,Meestal een, soms twee keer in de week. Ik loop om mijn conditie op peil te houden. Elke zondagochtend loop ik met een groepje Artemissers. We vertrekken om half negen vanaf de Brakebrug.’’
Je liep toch ook marathons?
,,Ik heb er wel een stuk of 25 gelopen, maar ik moet ik er nu niet meer aan denken. Veel te ver! En ik ben druk met andere dingen. Ik ben trainer bij VV Winsum, voetbal zelf en werk zo’n 60 uur per week voor mijn bedrijf M3energie.’’

Hoe is Artemis ontstaan?
,,In Winsum was de omni-vereniging Jupiter met een atletiekafdeling waar hardlopers onder vielen. Hardlopen werd in de jaren negentig ontzettend populair. We groeiden en de KNAU stimuleerde hardloopclubs als manier om mensen in beweging te krijgen. Bij Jupiter waren we de grootste afdeling en brachten we het meeste geld in. Maar als we wat wilden, hadden we steeds gebakkelei over dat geld. Dat wilden we niet meer. Toen zijn we een eigen hardloopclub begonnen.’’

Wie bedacht de naam Artemis?
,,Ik geloof ultraloper Ubel Dijk. We vonden het als leden gelijk een goede naam. Artemis is de Griekse godin van de jacht.’’

Het clubblad heette Spiridon, ook al Grieks.
,,Dat is genoemd naar Spiridon Louis. Deze Grieks man was de winnaar van de marathon van de eerste Olympische Spelen in 1896. Hij liep die marathon in 2:58:50 uur. Ubel, hij overleed in 2020 op 65-jarige leeftijd, was van deze mooie namen. Hij zocht dat heel goed uit.’’

Hoe verliepen de eerste Artemis-jaren?
,,Het was een heel andere tijd dan nu. Ieder zichzelf respecterend dorp had een loopje. Per keer deden er wel 500 tot 600 lopers aan mee. Nu mag je met 150 al blij zijn. Ons verenigingsgevoel was groot. We waren natuurlijk een jonge verenging, we groeiden en er zat veel energie in. We gingen met grote groepen naar loopevenementen en wedstrijden in heel Nederland. We offerden er een dag of heel weekend voor op. We deden met meerdere teams mee aan de Run van Winschoten waaronder een prestatiegericht team die dan tweede of derde werd. We gingen met een bus vol lopers naar Apeldoorn of Egmond. Het was veel meer prestatiegericht. Maar ja, we trainden ook wel 60 tot 70 kilometer in de week. Nu lopen mensen meer voor de gezondheid, toen gingen prestatie en plezier hand in hand.’’

Voor het eerst na twee jaar kon zaterdag de Stadsloop in Appingedam weer worden georganiseerd. Een nieuw bestuur heeft dit evenement na een moeilijke periode weer in de steigers gezet. Met ruim duizend deelnemers, waaronder drie honderd jeugdigen, was de organisatie tevreden. Het aantal wedstrijdlopers op de 10 kilometer met 45 mannen waaronder een tweetal Ethiopiërs en een Tanzaniaan en slechts veertien vrouwen, waaronder een drietal Afrikaanse loopsters, viel een beetje tegen. Aangevuld met honderd recreanten kende de 10 kilometer toch nog ruim honderd vijftig starters. Aan de 5 kilometer deden ruim vijf honderd vijftig lopers mee. Het was als vanouds zeer warm in Appingedam.

Er stonden en zaten weer veel toeschouwers langs het parcours van vijf kilometer. De luide aanmoedigingen met water, sponzen, sproeiers en waterpistooltjes werden naast de extra waterposten van de organisatie als zeer welkom ervaren. De welbespraakte speaker Harm Noor praatte het evenement op zijn bekende manier weer voortreffelijk aan elkaar.

De belangstelling vanuit Artemis was deze keer niet groot. Gingen voorgaande edities nog tientallen Artemissers van start dit jaar beperkte het zich tot zes deelnemers. Op de 10 kilometer werd Jeannet Bakema uit Loppersum, op gepaste afstand van winnares Christien Koning uit Groningen, verdienstelijk tweede bij de vrouwen 50 in 1.03.23 uur. Proficiat! Ricardo Damminga uit Baflo noteerde een tijd van 42.48 minuten. Hij werd hiermee 15e bij de mannen senioren. Bij de vrouwen recreanten eindigden de Winsumers Fanny Kaper en Grietje Dijkmans als 17e en 18e. Hun tijden waren 1.01.43 uur respectievelijk 1.01.44 uur. Tina Bosker en Wineke Snippe, beiden uit Winsum, vonden het te warm en zijn na 5 kilometer uitgestapt.

De 10 kilometer werd zowel bij de vrouwen als bij de mannen gewonnen door Ethiopische atleten.

Het bestuur inclusief de vele vrijwilligers verdient, gelet op de korte termijn van voorbereiding, een pluim voor de organisatie.

De foto`s van Herman Rinket staan hier.

De dertiende editie van de TT Run op het circuit van Assen telde afgelopen zaterdag ondanks de hitte toch nog drie duizend deelnemers. Deze editie zal worden herinnerd als een zeer warme-, en mogelijk de laatste editie.

De prijsuitreiking werd geschrapt omdat de organisatie het niet verantwoord vond om van de deelnemers het uiterste te vragen bij deze temperaturen. Voor het 4,4 kilometer lange circuit waren verspreid extra maatregelen getroffen in de vorm van natte sponsen, extra drinkposten en bij de finish direct een flesje water. Daarna mocht pas de medaille in ontvangst worden genomen.

De deelnemers hadden de keuze uit een, twee of drie ronden op het circuit. De meesten, waaronder de Artemissers, Anna de Munck en haar buurvrouw Grietje Dijkmans uit Winsum en de stad-Groninger Marnix van den Brink, kozen voor een ronde van 4,4 kilometer. Zij presteerden ondanks de omstandigheden naar behoren. In de wedstrijdklasse bij de vrouwen werd Anna met een tijd van 25.05 minuten verdienstelijk tweede. Grietje noteerde 26.43 minuten en eindigde keurig als vijfde. Marnix, uitkomend in een veld van 256 mannen, kwam als 18e met een tijd van 19.49 minuten uitstekend voor de dag. 

De dertiende run lijkt voorlopig de laatste editie te worden. Het evenement komt jaarlijks geld te kort om de financiering rond te krijgen. Daarnaast loopt ook het aantal vrijwilligers terug. De organisatie is in overleg met de provincie Drenthe en de gemeente Assen voor het zoeken naar mogelijke financiële oplossingen. Men hoopt op een voortzetting.

Op de foto van Anna v.l.n.r. Grietje, Marnix en Anna zelf.

De afgelopen zondag onder gunstige weersomstandigheden gehouden  Asserstadsloop, bestaande uit de onderdelen 5, 10 en 15 kilometer, een bedrijveneloop en een scholierenloop telde naast 163 scholieren totaal 500 deelnemers. Het parcours met start op de Noordersingel en finish voor City Hotel De Jonge aan de Brinkstraat doorkruiste het centrum van Assen en een mooi bosgebied.

Een van de totaal 112 deelnemers aan de 5 kilometer was de stad-Groninger Marnix van den Brink. Hij  noteerde een tijd van 22.59 minuten en werd hiermee 42e.

Artemis bestaat dit jaar 25 jaar. Tijd voor een gesprek van Gea Meulema met een aantal leden en oud-leden.
Vandaag het jongste lid van Artemis, Nienke Schollema (20) uit Winsum.

Dag Nienke, hoe ben je bij Artemis terecht gekomen?
,,Bij de eerste lockdown door corona verveelde ik me en ging ik hardlopen. Vervolgens deed ik mee aan Start to Run. Dat vond ik zo leuk dat ik lid ben geworden.’’

Waarom hardlopen?
,,Mijn vader en mijn zus lopen ook hard. Ik was jaloers op ze en wilde dat ook. Ik begon gewoon en keek hoe ver ik kwam. In het begin was het afzien want ik had geen conditie maar ik heb gewoon doorgezet.’’

Doe je mee aan wedstrijden?
,,Ik heb meegedaan aan de 4 kilometer bij de Plantsoenloop. Dat ging best goed, maar ook weer niet. Ik wist niet dat er zoveel heuvels in zaten! Bij elke ronde werden de heuvels hoger, leek het wel. Op een gegeven moment ging ik hardlopend naar boven en wandelend naar beneden. Het was erg zwaar, maar ik heb het wel uit gelopen. Nu wil ik meedoen aan de 4Mijl.’’

Leuk!
,,Ik heb het oefenparcours bij Kardinge al gelopen om te kijken hoe ver het is. Ik moet er wel goed voor oefenen, maar ik heb nog tijd. Dat komt goed. Het lijkt me echt leuk met al die toeschouwers aan de kant.’’

Geweldig dat je dat doet, want ik begrijp dat je ataxie hebt. Wat is dat precies?
,,Ik heb geen kleine hersenen waardoor mijn motoriek niet goed is. Ik verlies snel mijn evenwicht. Zo kan ik niet op een been staan en als ik sloom loop, ga ik soms slingeren. Bij sneller lopen heb ik daar minder last van.’’
Gea, de moeder van Nienke: ,,Sporten en hardlopen is daardoor moeilijk voor haar. Ze kon als kind ook moeilijk leren fietsen.’’
Nienke: ,,Toen ze zeiden dat ik dan maar op een driewieler moest, ben ik hard gaan oefenen want dat wilde ik niet. Toen is het gelukt.’’

Lastig die beperkingen.
,,Veel dingen gaan voor mij te snel. School bijvoorbeeld. Na twee jaar basisschool ging ik naar het speciaal onderwijs en daarna naar de Praktijkschool van Terra in Winsum. Werk moet ik ook in mijn eigen tempo doen.’’

Wat doe je?
,,Ik werk drie dagen bij Cultuur Centrum de Blauwe Schuit in Winsum en twee dagen bij koffie- en theeschenkerij Koffieleut in Bedum. In de Blauwe Schuit maak ik de lunches klaar voor leraren en doe ik schoonmaakwerk. Bij de Koffieleut werk ik in de keuken, zit in de bediening en achter de kassa.’’

Heb je het naar je zin?
,,In Winsum wat minder, want daar moet het precies zo en doen ze het anders dan ik heb geleerd. Maar het is wel weer lekker dichtbij. In Bedum vind ik het leuker, dat is van zorgboerderij De Golden Raand.’’

Baal je wel eens van die ataxie?
,,Best wel. Het is een stomme ziekte. Dan zie ik in de zomer mensen skeeleren of in de winter mensen schaatsen. Dan wil ik dan ook, maar dat gaat niet. Ik het begin werd ik erg boos dat ik dat niet kon. Nu kan ik daar beter mee omgaan. Dan denk ik: ik ben aan het hardlopen en dat kunnen andere mensen niet.’’

Je bent een doorzetter, hoor ik wel.
Nienke: ,,Ik heb twee keer zweepslag gehad en toen kon ik niet hardlopen. Daar werd ik zo chagrijnig van! Bij mijn werk ging ik gewoon door, maar ik had zo’n pijn. Toen zeiden collega’s: En nu moet je op die stoel blijven zitten en er niet meer vanaf komen!’’
Vader Peter: ,,Ze klaagt nooit. Als ze ergens last van heeft, dan weet je echt dat er wat is.’’
Moeder Gea: ,,De ataxie werd ontdekt toen ze 4 jaar was. Ze moest vaak naar het ziekenhuis. We dachten: misschien komt ze wel in een rolstoel. En nu? Ze zwemt, ze fitnest en loopt hard. Dat hadden we nooit gedacht. Het is zeker een enorme doorzetter! Gelukkig is haar ziekte stabiel en ze hoeft nog maar om de twee jaar voor controle.’’

Hé, wat heb je daar op je arm?
,,Haha… ik heb een tattoo. Daar staat ‘Never give up’, met een klein rood hartje erachter. Die heb ik ruim een jaar geleden laten zetten. Mijn moeder houdt niet van tattoos, maar dit mocht. Soms kijk ik er wel eens raar tegenaan en denk ik ‘wat zit daar voor vlek?’, want ik had hem immers 19 jaar niet. Maar dit past bij mij. Never give up! Ik geef nooit op met wat ik doe.’’

Copyright Gea Meulema, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming mag hier niets van worden overgenomen.

Hilda Broekhuizen uit Winsum heeft zondag een uitstekende prestatie geleverd door in Hoogeveen op de 10 Engelse mijlen is 16.1 kilometer bij de vrouwen 55 als tweede te eindigen.

Lopers, muzikanten, publiek, organisatie en vrijwilligers genoten volop van het zonnige weer aangevuld met af en toe een stevige wind tijdens de 14e editie van de Cascaderun. Deze run kon in 2020 en 2021 door corona niet worden georganiseerd.  Volgens de organisatie bekeken tien duizenden toeschouwers de verrichtingen van de ongeveer 7000 lopers op de verschillende afstanden. Het mooie parcours voerde deelnemers vanaf de start op het Raadhuisplein in het centrum van Hoogeveen richting Zuidwolde, langs de Hogeveense vaart weer terug naar het stadscentrum, waar de finish in de Hoofdstraat wachtte.

Artemis telde op de 16.1 kilometer drie deelnemers. Bij de vrouwen 55 behaalde Hilda Broekhuizen na twee eerste prijzen in de jaren 2018 en 2019 een keurige tweede plaats in 1.23.27 uur. Gefeliciteerd! Haar achterstand op de winnares in deze leeftijdscategorie bedroeg slechts 4 seconden. Hilda: "Ik ben niet tevreden. Te snel vertrokken. Het was erg warm en er stond veel wind. Ik had het zwaar. Na ongeveer 12 kilometer veel hinder van de gelegenheidslopers op de 5 mijl die daar op hetzelfde parcours aansloten. Ik liep niet goed, had overal last van, maar vooral van mezelf...". 

Jaap Smit uit Baflo liep bij de mannen 45 een verdienstelijke wedstrijd. Hij noteerde een keurige tijd van 1.18.38 uur en werd hiermee 26e. Jaap: "Het was warm maar ik heb heerlijk gelopen".

De 77-jarige Koos Durenkamp uit Winsum, ingedeeld bij de mannen 55, voltooide zijn wedstrijd na 1.38.17 uur, goed voor een 70e plaats. Koos: 'Het ging boven verwachting. Het was behoorlijk warm en er stond een stevige wind. Ik kon er deze keer goed tegen en ben niet in de problemen geweest. Ik ben heel tevreden met mijn tijd, Prima sfeertje daar".

Artemis-trainer Ben Stellingwerf uit Bedum behaalde bij de mannen 35 een eveneens uitstekende tweede plaats in 58.14 minuten. Gefeliciteerd!

De Cascaderun is een leuk, gezellig en uitstekend georganiseerd evenement die je een keer gelopen moet hebben.

De foto met v.l.n.r. Koos Durenkamp, Hilda Broekhuizen en Jaap Smith is van Jaap Smith.

Met een eerste plaats voor Simone Binnema uit Eenrum op de 10 kilometer bij de vrouwen 50, persoonlijke records voor de Winsumers Fanny Kaper en Wineke Snippe op de 5 kilometer en nog een tiental aansprekende resultaten op beide afstanden kwam de Loopgroep Artemis uit Winsum woensdagavond in Middelstum uitstekend voor de dag.

De IJsvereniging IJsbaan Middelstum stond garant voor de organisatie van de Hippoliytusrun over 5 en 10 kilometer, de tweede loop in het kader van het Huis & Hypotheek Ommelamder Loopcircuit. Ondanks dat het de hele avond hard regende stonden er toch nog een kleine honderdvijftig lopers aan de start. De route van 5 kilometer volgde het dorp, door het bos, rondom de borg Ewsum en langs het Boterdiep terug naar het doorweekte ijsbaanterrein waar de start en de finish plaats vond.

Artemis telde op de 10 kilometer zeven deelnemers, waarvan Ricardo Damminga uit Baflo als zo vaak de snelste was. Zijn tijd van 40.23 minuten was goed voor een 8e plaats bij de mannen senioren. De tijden en klasseringen van de overige vier Artemis-mannen allen uitkomende in de leeftijdscategorie mannen 50 waren: Garco van den Berg uit Oldenzijl 8e in 45.25 minuten, Ab Slagter uit Hefswal 13e in 47.39 minuten, Marnix van den Brink uit Groningen 14e in 48.23 minuten en Harry Hammenga uit Winsum 17e in 50.18 minuten.

Bij de Artemis-vrouwen op 10 kilometer in de leeftijdscategorie vrouwen 50 werd Simone Binnema met grote voorsprong eerste in 48.51 minuten. Haar voorsprong op de nummers twee en drie in deze categorie bedroeg maar liefst 5.01 respectievelijk 6.28 minuten. Gefeliciteerd! Grietje Dijkmans uit Winsum finishte ook in deze categorie als 7e in 1.01.21 uur.

Op de 5 kilometer stonden 43 deelnemers aan de start, waaronder vijf Artemissers. Wim Ammeraal uit Leens werd met een tijd van 22.38 minuten 7e overall. Jaap Smith uit Baflo eindigde als 9e en 23.11 minuten. Voor de Winsumse Fenny Kaper werd een als 18e een tijd van 27.05 minuten genoteerd. Een persoonlijk record. Zij verbeterde haar oude toptijd op deze afstand met 49 seconden. Ook dorpsgenoot Wineke Snippe liep een persoonlijk record. Haar tijd van 30.02 minuten, waarmee ze 26e werd, was precies 2 seconden sneller dan haar oude toptijd op de 5 kilometer. Beiden gefeliciteerd! Met een tijd 30.26 minuten klasseerde Jeannet Bakema uit Loppersum zich als 27e.

De 10 kilometer bij de vrouwen werd gewonnen door Graciëlla Evertsz uit Delfzijl in 44.28 minuten. De winst bij de mannen ging naar Gerben Vermij uit Leens in 36.38 minuten.

De IJsvereniging IJsbaan Middelstum kan ondanks de regen terugkijken op een geslaagde editie.

De eerstvolgende loop in het circuit is de Lopster Torenloop in Loppersum op zaterdag 2 juli 2022, aanvang 19:00 uur.

Foto`s van Herman Rinket

Janneke Cazemier uit Warffum en Gerik Mik uit Sint Annen hebben afgelopen zaterdag en zondag met succes deelgenomen aan de 100 Mijl van Sint Annen, een pelgrimstocht via Bethlehem. Arjen Kwint uit Loppersum  voltooide de 56 kilometer van de eerste ronde "Over het Jacobspad".

Deze 100 Mijl, is 160.9 kilometer, met start en finish in Sint Annen werd voor de 6e keer georganiseerd door Artemis-lid en ultraloper Gerik Mik. De route bestond uit drie ronden van 56, 65 en 45 kilometer. In Sint Annen was de centrale verzorging waar men na elke ronde weer terug kwam.De ondergrond bestond voornamenlijk uit asfalt, betonplaten en klinkers met in elke ronde enige kilometers graspad en/of schelpenpad. Om mee te mogen doen aan deze kleinschalige wedstrijd moest er in de afgelopen twee jaar tenminste aan een 100 kilometer wedstrijd en twee 50 kilometer wedstrijden binnen een gestelde tijdslimiet zijn deelgenomen. Deelname geschiedde dan ook op uitnodiging. Er gold een tijdslimiet van 32 uur.

De start van alle deelnemers was zaterdagmorgen om 09.00 uur middels het luiden van de klokken in de klokkenstoel. Het parcours was niet gemarkeerd. Via GPS moesten de deelnemers ook in het donker zelf de weg vinden en zich zelf verzorgen. Op het verste punt van elke ronde stond een verzorgingskist, waarvan de inhoud uitsluitend was bedoeld als aanvulling. Deze kist moest gevonden worden omdat hier ook een sleutelhanger in zat. Deze sleutelhanger moesten de deelnemers meenemen en diende als bewijs dat men op het verste punt was geweest. Na het inleveren van de vier sleutelhangers werd de Sint Anna medaille overhandigd, als bewijs dat de bedevaart naar Bethlehem, nu een wierde bij Rottum met twee boerderijen, heel vroeger stond er een (nonnen)klooster, was volbracht.

De eerste ronde over 56 kilometer telde zes deelnemers waaronder Arjen Kwint. De route "Over het Jacobspad" volgde de dorpen Westerwijtwerd, Middelstum, Kantens, Zandeweer, Uithuizen waar de wandelroute het Jacobspad begint en via Ten Boer weer terug naar Sint Annen. Arjen noteerde als derde aankomende een tijd van 6.16.06 uur. Arjen: "Tot aan de verzorgingspost bij Uithuizen na 22 kilometer ging het met een lichte wind tegen best goed. Tot Eenum met de wind in de rug en oplopende temperaturen werd het snel zwaarder, Op de graspaden ging het minder goed. De krachten slonken bij de laatste 6 kilometer. Maar al wandelend en lopend met een blij gemoed de finish gehaald. Ik heb genoten van dit unieke evenement op en top verzorgd door Gerik en zijn gezin. Met veel respect voor de deelnemers die al dan niet de volle 100 mijl hebben gelopen".

Voor de gehele afstand gingen 16 deelnemers waaronder Janneke en Gerik van start. Hiervan bereikten uiteindelijk 9 de finish. Beide Artemissers liepen de eerste ronde zonder problemen binnen de 8 uur. De tweede ronde van 65 kilometer om de stad Groningen ging via Thesinge, de oude Stadsweg naar Groningen, met een verzorgingskist bij het bezoekerscentrum van Klooster Yesse (Essen), de Hoornseplas, de Onlanden, Oostwold , Leegkerk voor de volgende verzorgingskist, het Zernickecomplex, de Walfridusbrug, Zuidwolde en terug naar Sint Annen. Beiden liepen inmiddels alleen in de donkere koude zaterdagnacht. De kilometers begonnen te tellen. Deze ronde werd afgelegd in ongeveer 13 uur.

De derde ronde over 45 kilometer met de titel "Presteren wordt Beleven" volgde de dorpen Ten Post, Loppersum, Westeremden, Middelstum, Kantens, Bethlehem bij Rottum voor de laatste verzorgingskist, Stitswerd, Fraamklap en terug naar int Annen. Gerik vocht tegen de slaap en opkomende krampen. Janneke,  die inmiddels de nodige fysieke problemen kende, kreeg last van blaren als gevolg van de vele natte graspaden. Beiden zijn gefinished. Een prestatie van formaat waarvoor diepe respect. Janneke voltooide haar eerste 100 mijl onder vlag van Artemis in 29.46.22 uur en werd hiermee tweede bij de vrouwen. Gerik noteerde in zijn 16e 100 mijl een tijd van 30.26.11 uur goed voor een zesde plaats bij de mannen. De wedstrijd werd gewonnen door Sandra Medendorp uit Pesse in 21.54.07 uur.

Met dank aan Gerik en zijn gezin voor de uitstekende organisatie.

De verslagen van Janneke en Gerik zijn te vinden bij lees meer.....

Artemis bestaat dit jaar 25 jaar. Tijd voor een gesprek van Gea Meulema met een aantal leden en oud-leden.
Vandaag Jan (81) en Joke (84) de Graaf uit Winsum.

Dag Jan en Joke. Hoe is het met jullie?
Jan: ,,Het gaat goed. Ik woon in verpleeghuis De Twaalf Hoven in Winsum en ben net verhuisd naar een nieuwe kamer.”

Joke: ,,We woonden altijd in Winsum en de afgelopen paar jaar in Hoogezand, daar woont onze dochter. Maar we konden er niet aarden. Het was ook nog coronatijd. Vreselijk. Nu wonen we weer in Winsum en zijn blij dat we terug zijn. Ik ga elke middag in mijn scootmobiel bij Jan op bezoek.’’

Jan, hoe kwam jij bij Artemis terecht?
,,Ik voetbalde tot mijn veertigste jaar bij VV Hunsingo, reed op de racefiets en liep altijd voor mezelf. Toen leerde ik Klaas Damstra kennen en hij was al lid van Artemis. Ik werd ook lid, we werden goede vrienden en liepen samen veel. We hadden er enorme lol in. Dan zeiden we tegen elkaar: ‘Als we in Winkheem wonen, lopen we achter onze rollator nog steeds hard’.’’

Wat vond je leuk aan hardlopen?
,,Trainen was mooi, maar het allerleukste vond ik om met een groepje duurlopen te doen. Vaak liepen we met Klaas, hij overleed in 2001, en zijn vrouw Greet, Gonny Houtman, Annemiek en Bert Bolhuis en anderen langere afstanden. Naar Eenrum of naar Adorp. Lekker ontspannen en geen druk op de schouders, daar hield ik van.’’

Wat was je favoriete afstand?
,,De halve marathon. Lauwersoog-Ulrum bijvoorbeeld. Die probeerde ik zo vlak mogelijk te lopen. Eén tempo houden en dat lukte me aardig.’’

En na het lopen koffie?
,,We liepen op zondagochtend altijd om half tien met een groepje en na het lopen gingen we met zijn allen naar Klaas en Greet voor de koffie. Jaren hebben we dat gedaan. Joke kwam ook. Zo gezellig!’’

Joke: ,,De groep kwam ook wel eens bij ons. Of kwam iedereen op de nieuwjaarsborrel. Had ik lekkere zelfgemaakte bowl.’’

Als ik aan jou denk, Jan, denk ik ook altijd aan de Run van Winschoten.
,,Die estafetteloop van 100 kilometer heb ik jarenlang voor Artemis georganiseerd. We gingen er wel eens met 60 lopers naar toe.’’

Joke: ,,De loop was in september en Jan was in mei al bezig met de samenstelling van de teams en wie met wie in de auto mee kon rijden. Hij stak er heel veel tijd in. Ik vond het ook prachtig. Ik ging mee, moedigde alle lopers aan en zorgde dat iedereen zijn natje en zijn droogje kreeg. We zaten daar tot middernacht, tot de laatste estafetteloper binnen kwam. Waren we pas heel laat thuis.’’

Vielen jullie wel eens in de prijzen?
Jan: ,,Van alle lopers noteerden we ter plekke de tijd. Dat moest allemaal met de hand en was een hele administratie. Een paar keer hadden we een snel herenteam. Een keer werd een team tweede. Ongelooflijk!’’
En er gingen mensen naar Apeldoorn voor een wedstrijd.
,,Winschoten, Apeldoorn, de Elfstedentocht. Dat waren lopen waar je het hele jaar naar uit keek. We gingen met een bus vol mensen naar Apeldoorn, daar waren korte en lange afstanden zodat er voor iedereen wat wils was. We zaten daar op de kazerne bij de militairen waar je in de kantine heerlijk kon eten en drinken.’’

Joke: ,,Van te voren ging ik hier in Winsum naar de C1000 voor fruit en ander lekkers. Stopten we allemaal in zakjes en deelden dat uit in de bus. Ik was bij wedstrijden hartstikke fanatiek. Ik stond ongeveer honderd meter voor de finish en schreeuwde mensen de streep over.’’

Jij was Jans steun en toeverlaat, Joke?
Joke: ,,Ik vond dat lopen prachtig en ging mee naar elke wedstrijd. Ik moedigde lopers aan. Jan stak er veel tijd in. Hij deed het allemaal naast zijn werk en dat was vaak druk, hoor.’’

Jan: ,,Ik was toneeltechnicus. Dus waar een schouwburg was, daar was ik. Utrecht, Zwolle, Maastricht, Drachten... noem maar op. Ik was vaak een paar dagen achter elkaar weg.’’

Joke: ,,Dan moest ik me thuis redden met de kinderen. Maar ik klaag niet, hoor. Er moest ook brood op de plank.’’

Jan: ,,Dat Joke achter me stond was geweldig. We gingen vooral naar wedstrijden voor de gezelligheid en niet voor de prijzen.’’

Joke: ,,We hebben het zo gezellig gehad bij Artemis. Zoveel lol gehad. We hebben toch ook eens met zijn allen Chinees gegeten in de synagoge?’’

Jan: ,,Dat was ook zo mooi. Met de aanhang van alle lopers er bij. Want de aanhang is superbelangrijk hoor! Zij doen ook mee. Maar op een gegeven moment lukte mij het lopen niet meer en moest ik stoppen. Ik raakte steeds buiten adem. Daarna heb ik aan Nordic Walking gedaan tot mijn knie tegen sputterde. Nu heb ik een kunstknie en een rollator.’’

Hoe is het nu met je lopen?
,,Ik heb de ziekte van Parkinson, daardoor loop ik langzamer en stijver. Langere stukken doe ik met de rollator. Met mooi weer stap ik wel eens met iemand op de duofiets. Lekker een rondje in de buitenlucht en zo kan ik toch een beetje mijn conditie op peil houden.’’

Copyright Gea Meulema, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming mag hier niets van worden overgenomen.

Aleida Groothoff uit Winsum is gisteravond in het Friese Ureterp derde geworden bij de vrouwen 46 plus op de 6,4 kilometer.

Ureterp staat deze week in het teken van het Oerrock Festival. Een van de onderdelen van het voorprogramma was de Oerdroprun over 6,4 kilometer. Aleida was een van de slechts totaal 82 deelnemers. Ze bereikte bij de vrouwen 46 plus in een veld van 11 deelneemsters een keurige derde plaats in 29.45 minuten.

Aleida: "Het was vandaag een heel bijzonder evenement. Deze loop is een soort sportief voorprogramma van het vandaag begonnen |Oerrock Festival. Op het festivalterrein was men bezig met de laatste voorbereidingen. De deelnemers stapten om 19,00 uur in een dubbeldekkerbus om na 6.4 kilometer ergens gedropt te worden. Bij het uitstappen begon het te regenen. De start vond plaats na het aftellen. De route ging over prachtige paden terug naar het festivalterrein. Hoewel het parcours niet aangegeven stond gaven verkeersregelaars op alle kruispunten de juiste richting aan, Ik heb lekker gelopen en ben tevreden over het resultaat".

De Mooi Drenthe (MD) lopers organiseren regelmatig meestal in de provincie Drenthe zeer kleinschalige marathons met een eenvoudige opzet. Er wordt een ronde uitgezet die een aantal keren moet worden voltooid, De deelnemers zijn zelf verantwoordelijk voor hun verzorging. De inschrijfkosten bedragen slechts 2 euro. De belangstelling voor deze marathon is groot maar omdat het aantal deelnemers beperkt wordt is het zaak om tijdig in te schrijven.

Afgelopen zondag werd in de Hunzebergen net buiten Exloo de Hunzeberg Marathon gehouden. Deze marathon bestond uit totaal 8 ronden van ongeveer 5,3 kilometer en ging grotendeels over verharde fietspaden. Voorts bestaat de mogelijkheid om ook minder dan 8 ronden te lopen. De verzorging vond na elke ronde plaats op de parkeerplaats aan de Leewalweg waar ook de start was.

Ultraloper Gerik Mik uit Sint Annen was een van de deelnemers. Hij voltooide zijn 114e marathon naast de talloze ultralopen onder de vlag van Artemis in 5.42.18 uur.

Gerik: " Het is altijd mooi in Drenthe. Het prachtige weer lokte veel vrolijke mensen naar het parcours. Deze marahon was een van mijn laatste voorbereidingen voor mijn eigen 100 Mijl van Sint Annen https://runningrunn.nl/100mijl/2021/100mijl.php over drie ronden met wisselpunt in Sint Annen op zaterdag 4 juni waaraan ook Janneke Cazemier en Arjen Kwint met een ronde van 56 kilometer deelnemen. Ik heb afgelopen zaterdag nog een langzame duurloop van Sint Annen - Aduard v.v. over 48 kilometer gedaan. Deze week volgen op donderdag en vrijdag nog twee langere duurlopen en dan volgende week nog een aantal rondjes van 6 kilometer. De voorbereiding moet dan klaar zijn en ga ik voor de 160,9 kilometer".

(Foto: Hans Spieker)

De 20e editie van de gisteren gehouden Bonifatiusloop in Dokkum is een groot succes geworden. De organisatie, de Stichting Sportevenementen Noord-Oost Friesland, de Loopgroep Hugo Veenker en de Loopgroep Dokkum, bijgestaan door vele vrijwilligers konden maar liefst 500 deelnemers op de 5 kilometer, de 10 kilometer en de halve marathon welkom heten.

De start en finish van alle afstanden vond plaats op het terrein van de Bonifatiuskapel. De routes volgden de historische stad Dokkum met zijn molens, bolwerken en een blik op het keerpunt van de Elfstedentocht. De halve marathon ging nog verder langs de Dokkumer Ee richting het plaatsje Ee en weer terug naar Dokkum.

Janneke Cazemier uit Warffum was een van de 22 deelneemsters op de halve marathon. Zij finishte een week na het volbrengen van de loodzware Helsinki City Marathon na 2.05.27 uur, goed voor een elfde plaats.. Janneke: "Zo vlak als ik in Helsinki liep, zo`n verval had ik nu. Er was veel tegenwind. Ik liep al vanaf 8 kilometer op mijn tandvlees. Maar ik ben achteraf best trots op het eindresultaat gezien het parcours en de weersomstandigheden".

Arjan Hegge uit Winsum  nam met nog 137 mannen deel aan de 10 kilometer. Hij liep zijn snelste tijd ooit op deze afstand. Zijn 49.45 minuten betekende een verbetering van zijn oude toptijd met 1.01 minuten. Gefeliciteerd! Hij werd hiermee 62e.

Arjen Kwint heeft vandaag met succes deelgenomen aan de Rensteig Marathon, een cross marathon door het prachtige Thüringer Wald (D). Arjen kwam in zijn 14e marathon onder de vlag van Artemis binnen na 4.19.30 uur. Deze tijd  betekende een 84e plaats bij de mannen 50.

MOOISTE MARATHON                                          Arjen Kwint
Al meerdere malen in Duitsland uitgeroepen tot de
Mooiste marathon. Dat geloven we natuurlijk niet zomaar. Daarom had ik me ingeschreven om dit zelf te ervaren. Samen met mijn vaste supporters Odette en Sepp op donderdag richting het Thuringer Wald om het volledig te ervaren. Het Thuringer Wald ligt op 700 meter boven NAP en was onderdeel van het vroegere Oost-Duitsland. Door dit Wald loopt een lange afstandspad van ruim 150 kilometer. Ingeschreven kon worden voor diverse afstanden die hardlopend en wandelend afgelegd konden worden. Ook de startplaatsen waren verspreid. Wel eindigden alle lopen in Schmiedefeld an Rennsteig. Op vrijdag het startnummer opgehaald in mijn startplaats Neuhaus. Geen pastaparty maar een Klossparty (aardappels, rode kool en rollade). Dit ging er goed in. Ook de Duitse feestmuziek bracht de sfeer er goed in. Op zaterdagochtend met de bustransfer naar de start. Even rustig voorbereiden en dan wederom Duitse feestmuziek met 2000 swingende marathonlopers. Klokslag om 9 uur de start. Gelijk behoorlijk steil omhoog dus met de handrem starten. De eerste 5,5 kilometer gingen over asfalt en gelukkig liepen we daarna het bos in. Het was hier nog wat modderig door de buien van de laatste dagen. Het parcours ging op en neer. Geen superlange beklimmingen en afdalingen. Wel constant opletten door de wisselende ondergronden. Losse stenen groot en klein, boomstronken, grind en losse takken. Hoort er natuurlijk bij. 80% van de route was onverhard. Halverwege liep ik nog onder de 6 minuten per kilometer maar het tweede gedeelte van het parcours was veel zwaarder. Het begon met een afdaling door een smal paadje. Losse stenen, boomstronken en stappen die 30 centimeter diep waren. Opvallend veel EHBO teams hier aan de kant. Gelukkig bleef ik vandaag overeind! Op het 29 kilometerpunt stond Odette me aan te moedigen. Vlak hierna een echt steil stuk. Massaal wandelde iedereen naar boven. Ook even later weer een zwaar stuk omhoog dus weer aan de wandelen. Zo had Odette in elk geval tijd genoeg om me ook aan te moedigen bij het 33 punt. De laatste kilometers waren traditioneel zwaar. Maar echt kapot ging ik niet. Had door dat ik rond 4 uur 20 minuten kon gaan finishen en dat vond ik prima genoeg. De laatste kilometer ook weer steil omhoog. Nu natuurlijk niet wandelen met zoveel publiek. Eindtijd een halve minuut voor de tijd die ik halverwege in gedachten had. Daarna nog een heerlijk biertje en een bratwurst. Al met al een hele mooie marathon. Veelal door een prachtig dennenbos. Organisatie net even anders dan anders dus genieten. Volgend jaar de 74 kilometer? Lijkt me ook een mooie uitdaging in de 50e uitvoering van deze loop. Maar eerst even uitrusten de volgende loop komt alweer snel dichterbij.

De foto`s zijn van Odette Kwint.

De Loopgroep TEO uit Ten Post organiseerde donderdagavond de Meul`n Loop over 5 en 10 (twee ronden van 5 kilometer) kilometer. Er stonden ondanks goed loopweer slechts 77 deelnemers, waarvan 43 op de 5 kilometer en 34 op de 10 kilometer, aan de start. De route voerde de deelnemers vanuit Ten Post langs het Damsterdiep naar Winneweer en weer terug.

Peter van Ooijen uit Warfhuizen was de enige afgevaardigde van Artemis. Hij voltooide zijn 10 kilometer in een keurige 56.51 minuten, goed voor een 24e plaats in een veld van 29 mannen. Wat opviel was dat alle deelnemers aan de 10 kilometer deze afstand binnen het uur voltooiden.