In en rond Onderdendam werd gisteren onder andere een achtste triathlon, bestaande uit 500 zwemmen, 20 kilometer fietsen en 5 kilometer hardlopen, georganiseerd. Hilda Broekhuizen (Winsum) ging hierin de strijd aan met nog 21 andere vrouwen. Met een totaaltijd van 1.16.48 uur werd ze verdienstelijk zesde. De tijdenvan Hilda per onderdeel zijn helaas niet genoteerd. Hieronder volgt haar verslag aangevuld met een viertal foto`s
Hier nog een verslag van de triatlon in Onderdendam, mijn eindtijd is 1.16.48, goed voor een zesde plaats. Vorig jaar een snellere tijd maar toen was het parcours wel een kilometer te kort.
De organisatie had veel geleerd van de onvolkomenheden van de vorige keer want er waren behoorlijke aanpassingen gedaan. Het weer was ook veel beter en de temperatuur van het water was goed. Zo rond de 18 graden. Het zwemmen ging me beter af. Meer getraind en warmer water.
Wel uitkijken want de triatleten zijn niet bepaald zachtzinnige types. Uitkijken voor watertrappelende benen en een paar jongens naast me hielden hun handen voor hun edele delen. Dit drukten ze uiteraard iets anders uit. Het kroos was gelukkig weggedreven met dank aan de sluizen van Lauwersoog: die waren deze week opengezet om het te laten wegdrijven. Na 500m zwemmen was er nu een soort trap om uit het water te klimmen en over een rode loper(!) wankelde ik naar mijn fiets.
Ondertussen mijn badmuts aftrekken en me bedenken wat ik vervolgens nog meer uit, aan en op moest. Geleerd van mijn fout van vorig jaar had ik nu pijlsnel mijn rugnummer op. Schoenen aan, voor het gemak de sokken maar niet aan doen, helm op en vertrekken op de fiets voor het fietsgedeelte. Ik bedacht me dat ik mijn horloge onderweg wel om kon doen maar dat viel tegen. Wat een gepruts… Natuurlijk werd ik direct ingehaald door ontzettend snelle heren die niet zo goed gezwommen hadden maar wel enorm konden trappen.
Man, wat een mega versnelling. Onderweg nog een ambulance in een bocht gesignaleerd, na afloop hoorde ik dat het een teammaat van Marco Huizing was. Nogal heftig leek het. Bij het fietsen kan er voor mij nog veel verbeterd worden maar dat is een kwestie van meer trainen. Twee rondjes fietsen, totaal ruim 20 km en dan arriveren in Onderdendam, wederom over de rode loper. Ik had mannen gezien die soepeltjes het zadel van hun fiets vasthielden en hard konden lopen over die mat maar ik wist onmiddellijk dat mijn fiets zou gaan bokken. Dus dan maar vasthouden aan het stuur en zo elegant mogelijk naar mijn spullen draven, die inmiddels overal verspreid lagen. Weer nadenken: wat moet af, aan, uit, op maar dit viel mee. Helm af en wegwezen. Voor mijn gevoel strompelde ik het dorp uit maar dat viel mee. En ik zag dat er mensen voor me liepen die het moeilijker hadden. Nog een viertal concurrentes in kunnen halen en op naar de finish. Een hardloopwedstrijd is een stuk makkelijker maar een mini- triatlon is superleuk om aan mee te doen. Afwisseling , afzien en de euforie van het halen van de finish is geweldig. Ik hoop dat er bij de volgende editie meer Artemissers mee doen want het is een laagdrempelig evenement en de disciplines bijten elkaar niet.
Groet, Hilda
.
