Een groot aantal Artemissers op een marathon, dat was het geval met de Slachtemarathon in Raed. De volgende lopers namen deel, lees voor het verloop het hieronder staande verslag van Tiny Visker, en noteerden de volgende tijden: Albert van der Ziel (M40+: 2e) 2 47:02 uur, Garco van den Berg 10 3:15:39 uur ; Hilda Broekhuizen, 3:46:35 uur, Han Korhorn, 3:46:52 uur Tini Visker (V50+: 4e), 3:51:45 uur; John Walker (1e marathon), 3:59:39 uur; John Zwartenkot (1e marathon), 4:00:40 uur; Herman Haan, 4:15:44 uur; Jan Vos (1e marathon), 4:24:11 uur; Geert Jan Reinders, 4:35:31 uur; Bert Hulsing, 4:38:43 uur en Bert Niemarkt, 5:07:48 uur. Persoonlijke records werden er gelopen door Albert van der Ziel en Hilda Broekhuizen. Zij verbeterden hun oude besttijd met 16.29 respectievelijk 36.59! minuten. Gefeliciteerd!
De Hel van het Noorden Verslag Tiny Visker
Z
De marathon loopt dit jaar van Reard naar Oosterbierum (volgende keer weer andersom). Naast een hardloopevenement is het ook een wandelevenement.
Er zijn ongeveer 1300 hardlopers gefinisht en ongeveer 13.000 wandelaars gestart. Omdat er een groep wandelaars om het kwartier start tot 11.00 uur, starten de hartlopers om 6.30 uur. De hardlopers moeten zich voor tussen 4.00 en 5.00 verzamelen bij de sporthal in Tzummarum en worden van daaruit vervoerd naar de startplaats Reard. Voor menig loper was het dan ook een doorwaakte nacht.
Ondanks dit alles was er toch een goede sfeer en om 6.30 zijn de Artemissers Garko van de Berg, Albert van der Ziel, Herman Haan, John Zwartekot, John Walker, Han Korhorn, Jan Vos, Bert Niemarkt, Bert Hulsing, Geert Jan Reinders, Hilda Broekhuizen en ondergetekende Tini Visker gestart.
De Slachte is ook be
De Slachtedijk kronkelt door het landschap. Tot 15 km hadden we de wind schuin tegen. Het was niet koud en het was na de start nog steeds droog. Na 7 km hadden we het eerste stuk grasdijk over 1,5 km.
Hier de foto's van Bert Schaaphok en hier van Hans Klünder.
De dijk was glad en moeilijk te belopen (glad), omdat het nog in het begin was had mijn tijd hieronder niet zoveel te lijden. Na 15 km maakte de dijk een grote bocht en vanaf dat moment hadden we een zijwind. De wind trok wel iets aan maar daar had je dan gelukkig niet zoveel last van. Bij het 19 km punt kregen we de eerste fietsbrug. Deze fietsbrug ging over het kanaal en was voor de meeste hardlopers nog rennend te nemen. Naar beneden was het aardig stijl dus wel op je looptechniek letten. Ongeveer bij het 20 km punt stonden Jantje Wiersema en Bert Schaaphok ons aan te moedigen. De mooie foto’s van Bert staan al op de website. Bij ongeveer 26 km kregen we het tweede gedeelte grasdijk. Ook deze dijk was weer spekglad door de vele regen van de afgelopen dagen. Dit stuk was ongeveer 2,5 km lang. Hilda en Han haalden me in bij het begin van de grasdijk en aan het eind van de dijk hadden ze ongeveer 500 meter voorsprong. Ik vond dit stuk heel erg zwaar. De andere lopers ook want ik ben niet ingehaald, maar kon nog wel collega lopers inhalen. Dit maakt de prestatie van Hilda en Han des te groter. Na de dijk stonden Laurens Stiekema en Hans Klunder de Artemissers aan te moedigen. Ook zij hebben mooie foto’s gemaakt. De dijk was zo glad dat ze verscheidene valpartijen hebben gezien. Na de grasdijk kwam ik in Achlum (30 km) waar ik een verschrikkelijke hoosbui op mijn kop kreeg. Het werd toen ook wat kouder en mijn benen voelden daardoor niet zo prettig. Na Achlum stonden Gesina Vos en Elly Walker, vrouwen van, ons aan te moedigen. Zij stonden in een bocht en hierna hadden we voornamelijk de wind schuin mee. Vlak voor Franeker hadden we eerst een brug over een groot kanaal en daarna nog een onverhard stuk grasdijk over ongeveer 1 km. Deze dijk was omdat het niet modderig en glad was goed te belopen. Na dit onverhard stuk volgde nog een onverhard stuk dijk van een kleine 1,5 km met daarin de Slachtebrug over de A31. De lopers werden met luid getoeter aangemoedigd door de vele auto’s die er onderdoor reden. De brug ligt op ongeveer 37,5 km en ik heb niemand maar dan ook niemand hardlopend de brug over zien gaan. Sommigen moesten zich aan de reling omhoog trekken. De laatste km was nog erg zwaar, echter door een dichte haag van toeschouwers (gaat de vergelijking met een wielerwedstrijd weer op) werden we de laatste meters naar de finish geroepen. De organisatie had 200 meter voor het einde een boog gelaatst met in het Fries “het einde” echter menigeen werd na een sprintje onaangenaam verast door het feit dat het echte eindpunt 200 meter verderop lag.De marathon was klaar en met een postzegel in plexiglas en een mooi functioneel loopshirt als aandenken konden we daarna huiswaarts keren.