Ultraloper Gerik Mik uit Sint Annen vertrok vorige week goed voorbereid en vol goede moed naar het verre Chili om daar deel te nemen aan de loodzware UltraFiord vanuit La Penninsula over 100 mijl (160,9 kilometer). Het bar slechte weer gooide echter roet in het eten. Het werd een pure overlevingstocht die door geen enkele deelnemer tot een goed einde is gebracht. Gerik is uiteindelijk gezond en wel naar zijn hotel gebracht. Lees hieronder zijn aangrijpende verslag.

BARRE TOCHT
In verband met het slechte weer was de 100 mijl op voorhand al ingekort tot 110 km. De start vond daarom ook 12 uur later plaats. 
Tijdens de wedstrijd werd een deel van het parcours afgesloten door het aanhoudende slechte weer. Op kilometerpunt 45 van het parcours moest er een berg worden beklommen. Op de top is het daar gaan sneeuwen en heel hard gaan waaien. De voorste lopers kwamen met onderkoelingsverschijnselen van de top. Daarop heeft de organisatie besloten dat niemand meer de berg op mocht.
Het gevolg hiervan was dat 36 lopers, waaronder ik,  werden opgehouden aan de voet van de berg. We hebben daar 5 uur, van 22.00 toto 03.00 uur, in de kou moeten wachten op hulp van buitenaf om ons weer in de bewoonde wereld te krijgen. We hebben ons die tijd met 4 kampvuren warm proberen te houden. Daarna was het nog een uurtje lopen naar de dichtstbijzijnde boerderij, waar busjes klaar stonden die ons naar onze hotels brachten. De lopers die al over de berg waren zijn op het 70 kilometer punt tegen gehouden. Alle helpers die ingezet waren voor het laatste stuk naar de finish werden namelijk ingezet voor de evacuatie van de lopers en het opvangen van de onderkoelde lopers bij het 70 kilometerpunt.
Op facebook waren inmiddels veel ongeruste oproepen verschenen om informatie over hun naasten.
Voor een aantal heeft het een halve dag geduurd voordat hierover duidelijkheid kwam. Voor zover ik weet is het gebleven bij onderkoeling van een aantal lopers zonder verder ernstige gevolgen.
Er is geen klassement opgemaakt. Wel heeft iedereen zijn/haar medaille gekregen. De eerste drie aankomenden na 70 kilometer ontvingen nog eremedaille. Door alle hectiek zijn veel lopers niet meer geregistreerd bij hun binnenkomst waardoor een klassement achterwege is gelaten. 
Het is dus een heel ander avontuur geworden dan dat ik me had voorgesteld. Ik heb uiteindelijk totaal `maar` 45 kilometer gelopen. Hiervan 25 kilometer regelmatig tot kuithoogte door de modder en natte prut, 5 kilometer door het natte hoogveen, 35 kilometer over en op boomwortels, tientallen keren soms tot kniehoogte door de rivieren en vervolgens met doorweekte schoenen en natte voeten door de sneeuwvelden.
Kortom een hele ervaring maar niet waar voor ik ben gekomen. Best balen maar veiligheid gaat voor.

Gerik Mik