Willem Hofman (Winsum) heeft gisteren in Berlijn met succes zijn eerste marathon uitgelopen. Hij bleef na een zeer constant gelopen race nog binnen de vier uur. Zijn tijd was 3.58.59 uur en hij werd hiermee in een veld van 4062 deelnemers 2337e bij de mannen 35. Een prima prestatie! Lees hieronder zijn verslag. Foto`s.
VERSLAG VAN DE MARATHON VAN BERLIJN Willem Hofman
Zondag 25 september 2016 was het zo ver: mijn eerste deelname aan een marathon! De keuze voor Berlijn was destijds snel gemaakt. Berlijn is een indrukwekkende stad en de entourage van de plaatselijke marathon is overweldigend. De BMW Berlin Marathon behoort niet voor niets tot de zes World Marathon Majors. De voorbereiding verliep nagenoeg vlekkeloos. Om niet oververmoeid of zelfs geblesseerd te raken, heb ik veel minder kilometers gelopen dan de schema’s op internet voorschrijven. Zelf leek het me voldoende, maar twee weken voor de start concludeerde de sportarts tijdens een Groot Sportmedisch Onderzoek dat mijn conditie slechts “redelijk” was?! De persoonlijke doelstellingen leken me echter nog wel haalbaar. Allereest genieten en waardig de finishlijn halen. En pas daarna, als het even kon, binnen de vier uur finishen.
En dus reisde ik op vrijdag vol goede moed met mijn vriendin en mijn ouders af naar de Duitse hoofdstad. We hadden de reis geboekt bij touroperator Holland Runner, zodat we verzekerd waren van een hotel op een goede locatie en begeleiding naar behoefte gedurende het hele weekend. We hebben op vrijdag het startnummer opgehaald op de Marathon Expo en op zaterdagmiddag de informatiebijeenkomst van de touroperator meegepakt. Inmiddels stond al wel vast dat het een zonnige en warme editie zou worden en dat voldoende drinken een absolute must zou zijn.
Op zondagochtend werd in alle vroegte de metro genomen richting het immense start-/ finishterrein op het grasveld voor de Rijksdag. De organisatie was inderdaad fenomenaal en geheel ontspannen zocht eenieder zijn of haar startvak op. De omroeper meldde dat het aantal deelnemers dit jaar uitkwam op 41.283. Dit aantal werd verdeeld over drie “waves”, ingedeeld op verwachte eindtijd. Om 9.15 uur vertrok de eerste wave met uiteraard vooraan alle favorieten. Een kwartiertje later passeerde ook ik de startlijn.
Op de brede Strasse des 17. Juni in de wijk Tiergarten had iedereen alle ruimte om in zijn of haar ritme te komen. Na de eerste bocht na tweeëneenhalve kilometer werd het soms echter dringen geblazen en de komende kilometers was het vooral zaak geconcentreerd positie te kiezen. In mijn rechterooghoek zag ik een deelneemster in tranen stilstaan nadat een andere loopster haar op de hakken had getrapt: einde oefening. Het zal je maar overkomen na een maandenlange voorbereiding …
Mijn drie supporters waren inmiddels gearriveerd op het eerste supporterspunt. Op dit 7 km punt kreeg ik van hen keurig de eerste bidon met sportdrank aangereikt. Mede daardoor verliepen de eerste twintig kilometers door achtereenvolgens Tiergarten, Moabit, Mitte, Friedrichshain, Neukölln en Kreuzberg volgens plan. Ook het tweede bidon, direct na het halve marathon punt, werd gelukkig niet gemist. Het liep tegen half twaalf en de zon scheen inmiddels uitbundig. Ik besloot vanaf dat moment te proberen om de bescheiden marge die ik had opgebouwd op het vier uur schema, in de komende 10 kilometers door Schöneberg en Steglitz te consolideren en niet uit te breiden. Want mijn langste trainingsduurloop was “slechts” 30 kilometer lang en dus was niet duidelijk hoe het me daarna in Wilmersdorf zou vergaan. De mannen van de touroperator hadden in ieder geval al gewaarschuwd: de man met de hamer woont in Wilmersdorf …
De kilometers begonnen er inderdaad inmiddels goed in te wegen, maar gelukkig werd iedereen ook in de buitenwijken door een mensenmassa vooruit geschreeuwd. En ook leek vanaf het 30 km punt sprake te zijn van een lichte, kilometerslange afdaling. Na ruim 35 km passeerde ik het hotel, maar uitstappen was natuurlijk geen optie. Bij het 38 km punt kreeg ik de laatste bidon en werd duidelijk dat de vier uur haalbaar was, maar dan mocht er niet meer verslapt worden. En eindelijk was daar dan de laatste bocht naar links, Unter den Linden. De Brandenburger Tor doemt op en tussen de pilaren door is de finishpoort al zichtbaar. De laatste energie eruit geperst en gefinisht in 3.58.59 uur! Alle doelstellingen gehaald! En een geweldige ervaring rijker! De organisatie hangt direct de medaille om mijn nek en ook krijg ik een grote beker (alcoholvrij) bier aangereikt. Zwalkend richting het start-/finishterrein is mijn eerste gedachte: dit nooit weer! Maar terwijl de spierpijn al weer snel wegtrekt denk ik: Rotterdam, schijnt ook super te zijn …
